แค้นรักโยธิน

“ปล่อยฉันนภากาศ!” เขาหายใจสะดุด
“ได้โปรดเถอะนะคะพี่เมฆ เชื่อคำพูดของฟ้าเถอะนะคะ เชื่อคำพูดของน้องสาวคนนี้สักครั้งเถอะนะคะ” เธอสะอึกสะอื้น
“ฉันไม่ใช่พี่ชายเธอนภากาศ” เขาเกาะตัวเธอออกห่าง ก่อนที่นภากาศจะโผเข้ามาสวมกอดเขา เมฆากลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคออย่างยากลำบาก
“อย่าทำแบบนี้กับฟ้าเลยนะคะพี่เมฆ ฟ้ารักพี่เมฆนะคะ กลับมาเป็นพี่เมฆคนเดิมของฟ้าเถอะนะคะ ฟ้าขอร้อง”
คำพูดของเธอไม่ได้ทำให้หัวใจของเขาพองโต แต่กลับเจ็บปวด เขาอยากให้เธอเกลียดเขา พอๆ กับที่เขาพยายามจะเกลียดเธอ เมฆาดันตัวเธอออกห่าง มือยึดต้นแขนทั้งสองของเธอเพื่อเผชิญหน้า
“แต่ฉันเกลียดเธอ” เขาย้ำอีกครั้ง
เธอส่ายหน้า “ฟ้าขอร้องค่ะพี่เมฆ”
“แบบนี้ใช่ไหมที่เธอต้องการนภากาศ ก็ได้... ฉันจะพิสูจน์ให้เธอได้เห็นเองว่าแบบของคนที่เกลียดกันมันเร่าร้อนกว่าคนรักกันยังไง”

Remark:เนื้อหาในเรื่องเป็นเพียงฉากและสิ่งที่สมมุติขึ้นทั้งสิ้นนะคะ ไม่มีส่วนอ้างอิงมาจากความจริง หากใครไม่สะดวกใจที่จะอ่านแนวนี้ปล่อยผ่านได้เลยนะคะ