ในหัวใจ

เป็นอะไร ทำไมหน้าซีด เขาแสร้งถามทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจ มือหน้าเอื้อมไปสัมผัสกับร่างกายของหญิงสาว แพรวานิลปัดมือสิงขรออกทันที มือบางปลดเข็มขัดลงจากรถ

แพมขอตัวนะคะ แพรวานิลกดลิฟต์ด้วยมืออันสั่นเทา ไม่รู้ว่าอยู่ดีๆเธอเป็นอะไร ลำตัวร้อนวูบวาบไปหมด ยามที่สิงขรแตะต้องตัวเธอเหมือนมีความรู้สึกแปลกๆที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

เดี๋ยว ไปห้องฉัน สิงขรตามมาคว้าแขนหญิงสาวอีกรอบ
ปล่อยแพมเถอะค่ะ มีอะไรเราค่อยคุยกันพรุ่งนี้ก็ได้
มานี่ ชายหนุ่มพูดแล้วลากแพรวานิลมายังห้องนอนของตัวเอง
พี่บอส ปล่อยเดี๋ยวนี้นะคะ แพมจะกลับห้อง หญิงสาวขัดขืนเพราะเริ่มต่อต้านความรู้สึกที่มีไม่ไหว
เดี๋ยวฉันช่วยเองน่า กลับห้องเธอไปมันก็ไม่ได้ดีขึ้นหรอกนะ”
"แพมเป็นอะไรก็ไม่รู้ค่ะ ร้อนไปหมดแล้ว" สิงขรมองแพรวานิลที่เหงื่อแตกแล้วยิ้มมุมปาก
"ร้อนก็ถอดเสื้อออกสิ" เขาสั่งพลางผลักร่างบางให้นอนราบไปกับพื้นเตียง
"คะ"
"ถอดเสื้อออก แล้วทำตามที่ฉันสั่ง แป๊ปเดียวเดี๋ยวก็หาย"
"พี่บอสทำอะไรกับแพมกันแน่ อย่าบอกนะคะว่า"
"ฉันไม่ได้ทำ เพื่อนฉันต่างหากที่ทำ แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันจะช่วยเธอเอง" สิงขรพูดแล้วเริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตนเองออกบ้าง