HOMES

จางอี้จวินถูกลักพาตัวไปตั้งแต่ 12 ขวบ โดยซวู่เมิ่งหญิงสาวที่โตกว่า หล่อนขังเธอไว้ในห้องใต้ดิน ระหว่างนั้นอี้จวินพยายามหาทางหนี เพื่อกลับ ‘บ้าน’ เพื่อกลับไปหาแม่ พร้อมๆ กับที่กาลเวลาค่อยๆ ถักสาน ความผูกพันของเธอและหล่อนอย่างเชื่องช้า จนกลายมาเป็นความรัก ‘ความรัก’ ที่ถูกวินิจฉัยว่า เป็นอาการทางจิตจากแม่ที่เธอกลับไปหา ความรักที่แม่บอกว่าเกิดขึ้นเพราะเธอป่วย และจับเธอขังไว้ เด็กสาวสับสน ที่ไหนกันคือ ‘บ้าน’ ของเธอกันแน่

จางอี้จวินจะทำอย่างไร ในเมื่อชีวิตนี้เธอปรารถนาเพียงนายหญิงซวู่เมิ่งเท่านั้น

=================================

เจ้านายของเธอชอบผสมน้ำในอ่างด้วยตัวเองเสมอ มือเรียกกอบกุมเอาขวดน้ำมันหอมเอาไว้ก่อนที่จะหยดมันลงไปจนพอใจ กลิ่นหอมอ่อนๆถูกเจือลงไปในน้ำอุ่น ส่งไอระเหยหอมกระจายฟุ้งไปทั่ว อี้จวินรู้สึกสั่นสะท้านกายขึ้นมาอีก กลิ่นนั้น กลิ่นของน้ำมันหอม หอมเสียจนมืดมิดราวกับตาบอด มืดทั้งหมดเหมือนคืนที่ไร้ดาว ไร้แสงจากที่ใด เหมือนวันที่เธอถูกพามาที่นี่ อี้จวินจำมันได้ดีอย่างไม่มีวันจะหลงลืมไปได้

ร่างบอบบางเปลือยเปล่าตรงหน้านั้นหย่อนขาข้างหนึ่งลงไปก่อนแล้วค่อยๆพาร่างทั้งร่างลงไปในนั้น ผิวน้ำอุ่นกระเพื่อมไหวเล็กน้อยเพราะร่างกายเล็กบางของหล่อน ไอขาวหอมลอยเหนือผิวน้ำบอกอุณหภูมิอุ่นร้อนของมันได้เป็นอย่างดี

“มา ลงมาด้วยกัน”