เล่ห์รักทาสซาตาน (rewrite)

อติวิทญ์ & ขวัญข้าว

“พี่ปายคะ คือข้าวมีเรื่องจะบอก” ขวัญข้าวสูดหายใจเข้าอย่างลึก มือไม้เย็นเฉียบไปหมด

“เอาไว้ทีหลังนะข้าว พี่ก็มีเรื่องจะบอกข้าวเหมือนกัน รับรองว่าข้าวต้องเซอร์ไพรส์รอฟังพี่พูดบนเวทีนะครับ” อติวิทญ์พูดกับขวัญข้าวอย่างแผ่วเบา เธอจึงเดินไปนั่งโต๊ะนั้นตามคำของเขา

“และวันนี้เป็นอีกวันที่น่ายินดีที่สุด ผมมีข่าวดีจะบอกทุกๆ ท่านภายในงานนี้ครับ และหวังว่าทุกท่านจะร่วมยินดีกับผมด้วยเช่นกัน”

หัวใจของขวัญข้าวเต้นรัว มันเต้นแรงจนเธอสัมผัสมันได้ นี่หรือเปล่านะสิ่งที่เขาบอกจะเซอร์ไพรส์เธอ หน้าร้อนวูบวาบอย่างห้ามไม่อยู่

“ผมตัดสินใจแล้ว ผมกำลังจะหมั้นกับผู้หญิงที่ผมเลือก ทุกท่านได้โปรดเป็นสักขีพยานให้ผมด้วย” อติวิทญ์เดินลงจากเวที และเดินตรงมายังโต๊ะที่เธอนั่ง ขวัญข้าวเริ่มนั่งไม่ติดเก้าอี้เมื่อรู้ว่าเขากำลังจะทำอะไร ร่างสูงของเดินตรงมาหยุดอยู่ตรงหน้าแล้วคุกเข่าลงพื้น ในมือของเขาถือกล่องกำมะหยี่ภายในนั้นมีแหวนเพชรน้ำงามอยู่

“แต่งงานกับผมนะครับ กรองแก้ว”

-------------------------------------------------------------------------------

ภูรินทร์ & กอบัว

“พี่ภู ฮือๆ ทำไมทำแบบนี้กับกอบัวคะ ถ้ากอบัวมาไม่ทันจะเกิดอะไรขึ้น” ตรงเข้าทุบตีที่หน้าอกแกร่งของสามี ราวกับอัดอั้นมานานเต็มทนจนอยากจะระบายออกมาทุกทาง

“จะเกิดอะไรขึ้น ก็อย่างที่เห็นนั่นแหละ รู้แล้วไม่ใช่เหรอเห็นแบบนี้แล้ว คิดจะทำยังไงต่อไป”จับมือหญิงสาวกันไม่ให้ทุบตี แต่ถึงกระนั้นเขาก็จับอย่างเบามือเขาไม่อยากทำรุนแรงกลัวเธอจะเจ็บ

“พี่ภูพูดอะไรออกมา จะทำยังไงต่อไป กอบัวต้องถามพี่ภูมากกว่านะคะ” กอบัวสะอื้นหนักกับคำพูดที่ดูเหมือนไร้เยื่อใยของเขา

“หย่ากันเถอะ เราไปกันไม่รอดหรอก เธอก็เห็น” แค่เห็นภาพเขากับผู้หญิงคนอื่นพลอดรักกันว่าเจ็บมากแล้ว

แต่คำพูดที่ออกมาจากปากของเขาเมื่อครู่ ราวกับเธอโดนสายฟ้าผ่ามากลางลำตัว เจ็บจนแทบหายใจไม่ออก




เรื่องนี้เคยตีพิมพ์มาแล้วนะคะ :) เนื้อหาไม่ได้เปลี่ยนแปลงมากค่ะ