โซ่ทัณฑ์พันธนา

เธอคือคนที่เขาเคยรัก เคยไว้ใจ แต่เธอกับทรยศความรักของเขาอย่างเลือดเย็นที่สุด เธอทำลายความฝันทั้งชีวิตของเขาจนย่อยยับไม่มีชิ้นดี เพราะฉะนั้นมันก็ไม่จำเป็นที่คนอย่างเขาจะต้องรักเธออีกต่อไป


“เธอทำแบบนี้ทำไม ฉันทำอะไรให้เธอเกลียดหรือไง!” เขาพูดถามเสียงเข้ม

“หรือที่เธอเข้ามาใกล้ฉันมันเป็นแผน คิดจะหาข่าวจากฉันใช่ไหม คิดจะทำลายชีวิตฉันใช่ไหม เธอถึงยอมนอนกับฉันง่ายๆ ใช่ไหม ฉันถามว่าใช่ไหมพิมพ์!”

“ฮึก...พี่ไมล์ พิมพ์เจ็บ” เธอพูดบอกเขา เพราะรู้สึกเจ็บทั้งหน้าผากที่แตกและหนังศีรษะที่กำลังถูกเขากระชากผมอยู่

“เจ็บหรอ งูพิษอย่างเธอมันรู้สึกเจ็บเป็นด้วยหรอ” ชายหนุ่มพูดถามเสียงเย็น

“ฉันสิที่ต้องพูดคำนี้ ฉันเจ็บจนอยากจะฆ่าเธอให้ตายอยู่แล้ว!” พูดจบก็ปล่อยมือจากผมเธอแล้วผลักอีกฝ่ายจนถลาไปกับพื้นอีกครั้ง

“พิมพ์ ฮึก...พิมพ์ขอโทษ” เมื่อพยายามดันตัวขึ้นมานั่งได้อีกครั้ง หญิงสาวก็ยกมือขึ้นไหว้เขาพร้อมพูดบอกด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ

แต่ชายหนุ่มกับหัวเราะ ‘หึ’ ออกมาอย่างเย้ยหยัน ส่ายหน้ามองคนตรงหน้าด้วยสายตาดูแคลน ก่อนจะยกมือขึ้นชี้หน้าเธอ

“จำใส่หัวเธอไว้นะพิมพ์ประพาย เมื่อเธอกล้าทำลายชีวิตฉัน ฉันก็จะทำลายชีวิตเธอให้มากกว่า ฉันเจ็บเธอก็ต้องเจ็บมากกว่า เมื่อชีวิตฉันพังชีวิตเธอก็ต้องพังมากกว่าฉัน ชาตินี้เธออย่าหวังว่าจะมีความสุขอีกเลย!”