คู่หมายพ่ายสวาท

หล่อนมีฐานะเป็นคู่หมั้นของเขา เป็นคู่หมั้นที่เขาไม่เคยต้องการพยายามทุกทางที่จะใกล้ชิดกับพัชรวีจนกระทั่งหล่อนสอบติดมหาลัยที่ขึ้นชื่อว่าเข้ายากจนกระทั่งได้้เรียนที่เดียวกับเขา

“ถ้าไม่ใช่ห้องสมุดก็ทำได้ใช่ไหมคะ”
“มีนา”
เสียงของเขาแทบจะเรียกว่าคำราม มือหนาบีบต้นแขนของหล่อนทั้งสองข้าง
“ถ้าเธอกล้าก็ลองดู”
พัชรวีกระชากรั้งร่างบางเข้ามาจูบด้วยความโมโหอยากจะลงโทษคนปากดีริมฝีปากหนาซุกไซ้ไปทั่วลำคอระหงมือบางพยายามผลักไส
“พี่พัชรปล่อยมีนานะคะ”
หล่อนพยายามผลักไสแต่ก็ไม่เป็นผล ใบหน้าหล่อซุกไซ้ซอกคอขาวผ่องพร้อมกับพรมจูบไปทั่วลำคอระหงพร้อมกับทิ้งรอยจูบเอาไว้เขาผละออกห่างก่อนจะมองผลงานของตนเองด้วยความพึงพอใจ
“จำเอาไว้นี่คือโทษของคนปากดี”