มือโปรฯ ในดวงใจ

“กำลังจะไปไหน” เสียงดุดันถามเมื่อเขาเห็นเธอกำลังจะกลับขึ้นรถ ทั้งที่ควรจะเดินเข้าไปด้านในมากกว่า
“เอ่อ คือว่า...” เธอไม่กล้าตอบ และไม่กล้าเงยหน้ามองเขาเพราะกลัวใจจะหลงรักอีกฝ่ายเข้าให้
“คุณไอรินเธออยากให้พวกเราไปส่งที่โรงแรมครับ” เป็นบิลลี่ที่ตอบคำถามให้แทน
“คิดจะทำอะไร”
“ไม่ใช่อย่างที่คุณเข้าใจนะคะ คือต่อให้คุณจะทำโทษฉันจริงๆ แต่การที่เราพักอยู่บ้านเดียวกันมันไม่เหมาะนะคะ คนไทยเขาถือ” เธอพยายามบังคับไม่ให้เสียงสั่น ชายตรงหน้านี้ทั้งน่ากลัว และน่าหลงใหลในคราวเดียวกัน แต่ทำไมกันนะเธอถูกดุด้วยเสียงดุดันแต่กลับรับรู้ถึงความห่วงใยที่แฝงมาด้วย
“แต่ที่นี่ไม่ใช่เมืองไทย เข้าบ้านได้แล้ว” เขายื่นมือหมายจะคว้าร่างเธอมาโอบ แต่อีกฝ่ายกลับไหวตัวทันหลบฉากถอยห่างออกไปได้ เขาทำเสียงรำคาญในลำคอเบาๆ และนั่นทำให้ลูกน้องยืนส่งยิ้มเป็นแถว
“คุณจะทำอะไร”ถามราวกับกระต่ายตื่นตูม
“ผมจะพาไปดูห้องนอน”