เมื่อฉันลงมือปลูกต้นไม้

"เมื่อฉันลงมือปลูกต้นไม้" เล่มนี้ จะพาเด็กๆ ไปสัมผัสกับ "สวนสมรม" อันเป็นภูมิปัญญาการเกษตรของชาวใต้ โดยมนุษย์จะเป็นผู้ปลูกต้นไม้ชนิดละเล็กละน้อย แล้วปล่อยให้ธรรมชาติหล่อหลอมเลี้ยงดูต้นไม้ให้เจริญเติบโต เช่นนั้นแล้วมนุษย์จึงมีผลผลิตให้กินใช้ตลอดปี พร้อมกับที่ระบบนิเวศได้ทำงานของมันเองอย่างปราศจากสิ่งรบกวนจากภายนอก เช่น ยาฆ่าแมลง หรือการเร่งการเจริญเติบโต นับเป็นวิถีชีวิตอันเฉลียวฉลาดของการอยู่ร่วมกันอย่างสอดคล้องและมีความสุข

พร้อมกันนั้นผู้เขียนก็ได้สะท้อนภาพสังคมยุคใหม่ที่เหินห่างจากความสุขเรียบง่ายนี้ไปทุกขณะไปด้วยเช่นกัน มนุษย์ซึ่งดำเนินชีวิตอยู่ท่ามกลางความกร้าวกระด้าง เย็นชาของตึกสูง พร้อมกับที่หัวใจเริ่มเมินเฉยต่อความเป็นไปของธรรมชาติ รวมทั้งต่อผู้คนด้วยกันเอง เนื้อหาในเล่มไม่เพียงแต่เปรียบเสมือนการชักชวนให้หันกลับไปหาภูมิปัญญาอันมีค่า หรือชวนให้เริ่มปลูกต้นไม้เพื่อเป็นการอนุรักษ์ หรือเพื่อความสุขของผู้ปลูกเท่านั้น แต่ผู้เขียนกำลังยกภาพสวนสมรมขึ้นเป็นตัวอย่างของวิถีที่ควรเป็นไประหว่างมนุษย์กับสิ่งรอบข้าง ทั้งต่อต้นไม้ สรรพสัตว์ นก หนอน แมลง หรือแม้แต่มนุษย์ผู้อาศัยอยู่ร่วมกันบนผืนแผ่นดิน ให้ร่วมกันปลูก "ต้นไม้" ซึ่งไม่เพียงในความหมายถึงพืชพันธุ์ แต่รวมถึงสิ่งดีงามอันจะช่วยจรรโลงโลกนี้ให้สวยงาม และเป็นต้นกำเนิดของความสุขอันจะไม่มีวันสิ้นสูญไป