ปีกรักเทพบุตรมาร

เพราะความแค้นทำให้เขาเกือบเสียคนที่รักไป เธอเป็นของเขาไม่ว่าใครก็ตามที่มันบังอาจมาทำให้เธอเจ็บหรือเสียใจเขาพร้อมจะทำลายทุกคน แต่ไม่รู้ทำไมสุดท้ายเขาคือคนที่ทำให้เธอเสียใจซะเอง
“ต่อไปนี้เราอยู่ใกล้กันอีกเลยนะคะ ตอนนี้คุณไม่ใช่พี่กันต์ของแพรอีกต่อไปแล้ว” แพรธาราพูดพร้อมกับพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลออกมา
“อย่าพูดอย่างนั้นสิพี่ยังเป็นพี่กันต์ของแพรอยู่นะ และจะเป็นตลอดไปด้วย” กันติทัตรีบพูดออกมาเพราะรู้ว่าทุกอย่างเริ่มบานปลาย เมื่อได้ยินคำพูดที่แสนเหินห่างมันทำให้หัวใจเขามันร้อนรนเหมือนกำลังจะเสียของรักไป
“ไม่มีทางที่จะเป็นตลอดไปค่ะ ดิฉันไม่นิยมใช้ผู้ชายคนเดียวกับคนที่ตัวเองเกลียด” คำพูดเหมือนเข้มแข็งแต่ในใจกับรวดร้าวไปหมด
“อย่าพูดอย่างนั้นพี่มีเหตุผลที่ต้องทำแบบนี้ เมื่อพร้อมพี่จะเล่าทุกอย่างให้แพรฟังทุกอย่าง แต่ตอนนี้พี่ขอให้เชื่อใจพี่ได้ไหม” มือหนาเอื้อมมือไปจับมือบางที่สั่นจนเขารู้สึกได้
“เกรงว่าเวลาจะไม่มีให้คุณได้พูดและอธิบายอะไรทั้งนั้น” แพรธาราพูดและยิ้มอ่อนๆ ออกมา มันเป็นรอยยิ้มที่คนมองไม่รู้สึกดีใจเลยสักนิด
“แพรพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง” กันติทัตถามและเริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง เพราะสายตากับคำพูดของแพรธาราที่แสดงออกมามันทำให้เขาหวั่นใจเพราะรู้ว่าคนรักของตัวเองเด็ดเดี่ยวไม่แพ้ใคร