กลลวงซาตานเถื่อน(ตัวแทนที่ไร้ค่า)

“เธอคงรู้แล้ว ว่าพ่อติดหนี้ฉันมากเท่าไหร่”ต้นรักมองมาที่เขา
“รู้ค่ะ”
“ดี จะได้พูดคุยกันง่ายขึ้น พูดตรงๆเลยนะต่อให้เธอทำงานอย่างหนัก ทั้งวันทั้งคืน หรือขายตัว ก็หาเงินมาใช้หนี้ฉันไม่ได้หมดหรอก เห็นแก่เธอที่ยอมเอาตัวบังกระสุนในวันนั้น ฉันมีข้อเสนอมาให้”
“ข้อเสนออะไร”เธอถามกลับอย่างมีความหวัง
“ข้อเสนอที่ว่า เธอจะต้องเป็นตัวแทนของพิมประภา ทำเป็นคนรู้ใจของฉัน ออกงานสังคม ให้ทุกคนรู้ว่าเธอคือคนสำคัญของฉัน วันนั้นเธอก็เห็นเหตุการณ์แล้ว ที่มีคนคิดที่จะฆ่าฉัน ดังนั้นมันก็ต้องเล็งมาหาคนที่ฉันรัก พูดง่ายฉันอยากให้เธอเป็นเหยื่อล่อพวกมันออกมา และฉันจะเป็นคนจัดการพวกมันเอง ถ้าเธอยอมรับข้อเสนอนี้ และทำงานสำเร็จ หนี้ของพ่อเธอก็จะเป็นศูนย์ทันที”
ทำไมมันถึงเจ็บได้ขนาดนี้นะ เวลาเขาพูดถึงคนรัก คนที่เขารักจนหมดหัวใจ มันยิ่งทำให้เธอเจ็บปวด เสียใจมากขึ้นไปอีก ตอนนี้เธอรู้สึกอิจฉาผู้หญิงคนนั้นมาก อิจฉาเธอที่ได้ใจเขาไป อิจฉาที่ได้ยืนเคียงข้างเขา อิจฉาที่เขาให้ความรัก ความสำคัญ เธออยากเป็นผู้หญิงคนนั้น อยากเป็นคนที่เขารัก ให้ความสำคัญ ไม่ใช่เห็นเธอเป็นแค่ตัวแทน ผู้หญิงใจง่าย คนที่ไร้ค่าในสายตา อย่าพึ่งร้องต้นรัก อย่าพึ่งร้องให้ออกมา อดทนไว้ อย่าให้เขาเห็นน้ำตาเธอ
“ค่ะ ฉันจะทำ”เธอมีทางเลือกอย่างนั้นเหรอ ในเมื่อเขาเป็นคนเลือกให้เธอแล้ว