ที่ตรงนี้มีรัก

อืม...ผมหรี่ตามองแสงที่รอดเข้ามาโดนหน้าก่อนจะดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดหน้าเตรียมจะหลับต่อ แต่...ผ้าห่มสีฟ้าผืนนี้ ไม่ใช่ของผมนี่ ผ้าห่มของผมสีน้ำตาล ผมลืมตาขึ้นทันทีก่อนจะเปิดผ้าห่มออกแล้วมองเพดานพร้อมกับกรอกตามองไปรอบๆ ห้อง มันไม่ใช่ห้องผม...แล้วนี่ที่ไหน ผมลุกขึ้นทันที ใจหายวาบเมื่อผ้าห่มลงไปกองอยู่ที่เอว ผมมองตาม...ก่อนจะค่อยๆ เปิดดู ผมไม่ได้ใส่อะไรเลย เกิดอะไรขึ้น ผมลูบหน้าตัวเอง รู้สึกใจเต้นแรงและเร็ว...

เกิดอะไรขึ้นกับพีรวิชญ์....ความผิดพลาดครั้งนี้ ทำให้เขาต้องรับผิดชอบไปทั้งชีวิต...