ร่ายเพลิงรัก

ชะตาชีวิตที่พลิกผัน ดั่งถูกกลั่นแกล้ง ด้วยอุบัติเหตุ ถึงสองครั้งสองครา ทำให้หฤทัยลูกสาวเพียงคนเดียว ของคุณหญิงอารียา ต้องตกกระไดพลอยโจน รับสมอ้างเป็นภรรยาของอธิปปลัดหนุ่ม ที่ปฏิบัติหน้าที่อยู่จังหวัดเชียงราย ดินแดนอันแสนงดงาม แต่มีภัยอันตรายรอบด้าน จากกลุ่มอิทธิพล ยาเสพติก และกลุ่มที่ลักลอบการตัดไม้ทำลายป่า หญิงสาวเซลิเบลิตี้ ผู้ไม่เคยแตะต้องงานบ้านใดๆต้องเดินทางไปใช้ชีวิตกับเขา เธอจึงจำเป็นต้องใช้อากู๋ ( google) ช่วยในการทำอาหาร และทุกอย่างในชีวิตประจำวัน และยังเสริซหาแม้แต่ความพอใจของสามีที่มีต่อภรรยา
มาติดตามความน่ารักของหฤทัย สาวน้อยคนนี้ที่มุ่งมั่นต้องการฝ่าฟันกับอุปสรรคในเมื่อเธอเกิดรักเขาแล้ว เพราะมารดาก็ทำทุกอย่างที่จะพรากลูกสาวจากปลัดหนุ่ม ความรักของคนทั้งคู่จึงต้องผจญมารมากมาย ทั้งจากแม่ยกของปลัดอธิป และยังโจรผู้ร้ายที่หมายชีวิต นิยายเรื่องนี้ทั้งคอมมาดี ดราม่า โรแมนติกครบทุกรส เป็นนิยายที่ขายดีเล่มหนึ่งของบุษบาพาฝันค่ะ ...

*******************************************************************************
บางช่วงบางตอน
อธิปตกใจตื่นลุกพรวดขึ้นนั่ง มองไปที่ร่างบาง ที่พยายามโอบผ้าขนหนูผืนนั้นพันร่างไว้ และใช้สองแขนไขว้ทาบกันไว้บนอกตนเอง สายตาเธอที่มองเขาเบิ่งจ้องเขม็ง
“ นายข่มขืนฉันใช่ไหม ไอ้คนหื่นกาม ไอ้คนเลว ไอ้คนไม่มีมนุษยธรรม คนอย่างนายนี่นะเหรอ รักประชาชน รักคนอื่น คนอย่างนายนี่ละเหรอ ที่เป็นนักปกครอง นายเลวยิ่งกว่าโจร นายรังแกคนไม่มีทางสู้ นายข่มขืนคนเจ็บ นายมันชั่วช้าสามาลย์ นายๆๆๆ ฮือๆ” เธอกรีดเสียงใส่ไม่ยั้ง และยังซอยเท้าลงบนพื้นเสียงดังตึงๆ พร้อมทั้งร้องไห้โฮๆ กายสั่นเทิ้ม
อธิปแทบจะตั้งตัวไม่ทัน กับข้อหาร้ายแรง และคำที่สาดใส่ พร้อมทั้งเสียงร้องไห้คร่ำครวญ และเริ่มถอยหลังไป ที่โต๊ะเขียนหนังสือของเขา ที่มุมห้อง หยิบของบนโต๊ะขึ้นขว้างมา และเมื่อเขาเริ่มขยับกาย เธอก็ชี้หน้า
“ ฮือๆอย่าเข้ามาใกล้ฉันนะ ฉันยอมตายจริงๆด้วย ฮือๆ” เธอเอ่ยพร้อมทั้ง หยิบโอ่งมังกรเล็กๆ ที่เขาใส่ปากกาขึ้นถือไว้ พร้อมที่จะปามาได้ทุกเมื่อ ปากกาดินสอที่ใส่อยู่ ตกกราวลงบนพื้น
“ เฮ้ๆ บ้าไปเหรอเปล่า อย่าขว้างมานะ ผมข่มขืนคุณตอนไหนนี่ สำรวจตัวเองดูแล้วเหรอ ที่จู่ๆมาตั้งข้อหาให้ผมแบบนี้น่ะ ทำคุณบูชาโทษชัดๆเลย ” เขาร้องบอกเสียงดังลั่น เพราะเคยเห็นฤทธิ์ของเธอมาแล้ว
“ไอ้ผู้ร้ายปากแข็งอย่ามาแก้ตัวเลย นายถอดเสื้อผ้าฉันจนล่อนจ้อนไม่เหลืออะไรฮือๆ แล้วนายก็ข่มขืนตอนที่ฉันไม่รู้สึกตัว นายมันชั่วช้า ไอ้คนจิตทราม นี่แน่ะ”
เธอเอ่ยคาดการณ์ก่นด่าด้วยเสียงสะอื้นไห้พร้อมทั้งขว้างเจ้าโอ่งดินเผาใบนั้นใส่เขา และเมื่อเขาหลบวูบลง มันก็ปะทะกับฝาห้องเสียงดังเปรี้ยง! เพล้ง ! แตกกระจาย มือบางระไปบนโต๊ะควานหาของทุ่นแรงอีก
“ นี่คุณ..ผมยังไม่ได้ข่มขืนคุณเลยนะ แต่ถ้ายัดเยียดข้อหาให้ผมอย่างนี้ ผมว่าผมก็ข่มขืนเลยซะดีไหม ไหนๆก็ไหนๆแล้วนี่ ” เขายื่นหน้ามาเอ่ยขู่
“ อ้าย!!ไอ้หื่นกาม ข่มขืนแล้วยังปฏิเสธ นายยังคิดจะทำอีกรอบหนึ่งเหรอ ฮือๆ เข้ามาสิ ฉันสู้ตายนะเว้ย”
เธอกรีดเสียงทั้งร้องทั้งด่าอย่างที่ชายหนุ่มรู้สึกโมโหและรู้สึกขันจนบอกไม่ถูก เธอวิ่งไปแอบที่หลังโต๊ะเขียนหนังสือของเขา พยายามควานหาของบนโต๊ะ และรอบตัวมาขว้างใส่เขา ตำรากฎหมายเล่มโต ถูกคว้ามาถือไว้พร้อมทุ่มใส่ ...
จะทำยังไงดีนะนี่ ที่เจ้าหล่อนจะเลิกอาละวาด....และแล้วความคิดหนึ่ง ก็แว่บเข้ามาในสมอง
“ นี่คุณ.....จะบอกให้นะ หุ่นแบบกุ้งแห้งเยอรมัน ของคุณน่ะไม่ใช่เสปค ที่ผมจะมีอารมณ์ข่มขืนหรอกน่า หลงตัวเองไปเหรอเปล่า “