bad guy นายตัวแสบ (แก๊ป) เล่ม 2

"เปลี่ยนเสื้อผ้าสิ"
"ไม่เอา! ปล่อยนะไอ้บ้าแก๊ป!" ยัยมินตาฉุดกระชากผ้าห่มกลับแล้วทิ้งตัวลงนอนคลุมโปงเงียบกริบ ทั้ง ๆ ที่เนื้อตัวยังเปียกอยู่ ผมส่ายหน้าอ่อนใจแล้วทรุดนั่งบนขอบเตียง
"ฉันอยู่นี่ เธอยังจะกลัวอะไรอีก?"
"นายสั่งให้ฟ้าหยุดร้องไม่ได้เหรอ?" ยัยมินตาตะโกนบอกเสียงอู้อี้ ผมขมวดคิ้วเข้าหากันทันที
"ปัญญาอ่อน"
"กรี๊ด!!! นายหลอกด่าฉันหลายรอบแล้วนะ เดี๋ยวโง่ เดี๋ยวปัญญาอ่อน ตายซะเถอะ!" ยัยมินตาตวัดผ้าห่มออกแล้วดีดตัวลุกขึ้นมากระชากคอผมลงไปนอนบนเตียงด้วยกัน
"บอกให้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า!" ผมอดดุไม่ได้เมื่อสัมผัสกับความเปียกชื้น ยัยมินตายังกอดผมแน่น ทั้งแขนทั้งขา ยิ่งกว่ากราฟอีก ให้ตาย!
"เปลี่ยนให้หน่อยสิ"
"เปลี่ยนเองแล้วก็ปล่อยสักที จะไปอาบน้ำ"
"ฟ้าร้องน่ากลัวจัง อย่าทิ้งฉันให้อยู่คนเดียวตอนฝนตกสิ" มินตาพึมพำอยู่กับอก ผมหลุบตามองก่อนจะเป็นฝ่ายสวมกอดยัยนั่นบ้าง
"เดี๋ยวมันก็หยุดตก"