วิหคโสภา

หล่อนเคยพิศวงหลายครั้งมานักแล้วว่าเหตุใดหนอหล่อนจึงไม่เคยนึกถึงบุรุษใดอย่างสตรีเพศทั้งหลายพึงจะนึกฝันถึงบุรุษในเชิงเสน่หาผูกพันสักครั้งเดียวหากจะนึกก็มัก...จะนึกถึงธุรกิจและผลได้เสียควบคู่ไปด้วยเสมอ

แต่มาบัดนี้เสียงเต้นของหัวใจหล่อนดังกระแทกกระทบอยู่ในอกราวกับจะบอกว่า

ถึงเวลาแล้ววิหคผู้ประเปรียวผู้ถูกขังมาเนิ่นนานบัดนี้ประตูกรงเปิด...และเจ้านั้น...ก็ได้เวลาบิน!

บินไปกับความรัก