กุหลาบระเริงไฟ (ฉบับปรับปรุง)

ดอกไม้ที่ล่อแมลงให้มาติดกับว่าร้ายแล้ว แต่เธอเสมือนดอกไม้เล็กที่ริอ่านเล่นกับไฟคุโชนอย่างเขา
เมื่อเขาร้ายมา เธอก็ร้ายไป สุดท้าย...ใครจะอยู่ใครจะไป
หรือเป็นเธอที่ถูกเผาผลาญมอดไหม้ลงก่อนที่จะได้เจอกับคำว่าชนะ!
โปรดติดตามในเรื่องกุหลาบระเริงไฟ

“เธอกำลังทำอะไร...ไอรดา!!” เสียงคำรามกัดฟันพูดย้ำชัดทีละคำดังขึ้นจากข้างหลัง เมื่อได้ยิน โทรศัพท์ที่ถืออยู่เกือบหลุดร่วงตกจากมือ เสียววาบไปทั่วตัวตลอดไขสันหลัง สะดุ้งตกใจแล้วหันมองอย่างอัตโนมัติเหมือนกดสวิทช์สั่ง
“คุณฉัตร!!”
“ใช่ ฉันเอง แล้วเธอนึกว่าใคร?” ธนฉัตรก้าวเดินมาหาเธอช้าๆ อย่างเอาเรื่อง ยามพูด เสียงเขายังขุ่นข้องด้วยอารมณ์โกรธ

“ไม่มีใครช่วยเธอได้ทั้งนั้น! อย่าพยายามอีกต่อไปเลย ตลอดเวลาฉันทำดีกับเธอแค่ไหนแต่เธอก็ยังไม่สำนึก พอมีโอกาสก็กล้าท้าทายฉันทันที เธอจะต้องได้รับบทเรียน ที่บังอาจท้าทายคนอย่างฉัน…
ไอรดา!”
ขาดคำที่พูด ธนฉัตรไม่แม้จะเหลือบมอง แยแสกับโทรศัพท์ที่ร่วงหล่นด้วยฝีมือไอรดาก่อนหน้าซึ่งตอนนี้มันกำลังส่งเสียงกรีดร้องดังอยู่บนพื้นใกล้ๆ ตัว แต่กลับตวัดร่างระหงของคนในวงแขนขึ้นอุ้มแนบอก ก้าวเดินมุ่งตรงไปยังห้องนอนของเธอทันที…