จอมใจของจวิ้นอ๋อง

“อีกไม่นานข้าต้องแต่งงานออกเรือนแล้วเจ้าแมว ข้าเป็นกังวลยิ่งนัก เพราะว่าที่สามีข้าเขาช่างเย็นชาเหลือเกิน”

ใครกัน??? นางมิได้อัปลักษณ์ บุรุษทั่วไปเห็นจะต้องชื่นชมและหลงใหลไม่มีทางที่จะเย็นชาใส่นาง แมวหนุ่มหันกลับมาแล้วมองดรุณีน้อย ที่กำลังระบายความอัดอั้นตันใจให้เขาฝัง นางคงคิดว่าเขาเป็นแมวธรรมดาหาฟังภาษามนุษย์รู้เรื่องไม่ หรือถ้าเขาฟังออกก็เอาไปพูดที่ไหนไม่ได้เพราะเขาเป็นแมว

“ว่าที่สามีของข้า ‘จวิ้นอ๋อง’ เขาหาได้สนใจข้าไม่ทุกวันนี้เขาหลบหน้าไม่ยอมพบข้า คราก่อนฝ่าบาทและฮองเฮาส่งเทียบเชิญให้ข้าไปดูตัว เขาก็หายตัวไปอีกเหลือไว้เพียงเสื้อผ้าเท่านั้น นี่เขาไม่อยากเจอข้าถึงกับเดินเปลือยออกจากวังเลยหรือ”

เป็นเขา!?!?!? ที่แท้นางก็คือบุตรสาวเสนาบดีเยว่!!!!!

ไป่หลงก้มมองเนื้อปลาสีขาวที่ส่งกลิ่นหอมในจาน เขาไม่รู้สึกหิวเลยแม้แต่น้อย นางคงคิดว่าการที่เขาเดินเข้ามานั่งข้างๆนาง หมายถึงเขาหิวแน่ๆนางช่างมีจิตใจเมตตายิ่ง หากเป็นคุณหนูบ้านอื่น คงต้องไล่ตะเพิดแมวออกไปด้วยความรังเกียจ อ๋องแมวผู้ไม่เคยกินอาหารในร่างของสัตว์ก้มลงสูดดมเนื้อปลา ก่อนจะอ้าปากงับเข้าไปคำโต

ท่าทางเงอะงะในการกินของมันทำให้หนิงฮวามองด้วยความเอ็นดู และยื่นมือไปลูบหัวกลมใหญ่ของเจ้าแมวอย่างระมัดระวัง อ๋องแมวหนุ่มชะงักไปชั่วครู่ก่อนจะก้มกินต่ออย่างไม่ใส่ใจ เอาเถอะ...ปลาก็อร่อยดี เขาจะละเว้นนางสักครั้งก็แล้วกัน!!!