ซาตานร้อยเล่ห์

“นี่ปล่อยเลยนะ มากอดฉันทำไม ปล่อยนะปล่อย ไอ้บ้ากาม ไอ้จิตหื่น ไอ้งูเหลือมลามก”
พิมพิชชาตะโกนร้องโวยวายด่าทอติณณพัฒน์เสียงดังลั่นห้อง มือเล็กดึงมือใหญ่ที่กอบกุมทรวงอกของเธอออก เมื่อไม่ได้ผลจึงเปลี่ยนมาดึงลำขาแข็งแรงที่ก่ายกอดร่างของเธอให้ออกห่าง แต่ก็ไม่ได้ผลอีกเช่นกัน
ติณณพัฒน์กำลังเคลิ้มกับความฝันแสนหวาน เขาฝันว่าตัวเองกอดร่างของเทพธิดาแสนสวยอยู่ ทั้งลูบทั้งคลำทั้งหอมแก้ม ผิวของเทพธิดานุ่มมือจนเขาไม่อยากถอยห่าง ทรวงอกของเธอนั้นอวบใหญ่ล้นมือเขายิ่งนัก กลิ่นกายสาวหอมหวนดั่งเขาหลงเดินอยู่ในสวนดอกไม้ใหญ่ แต่พอลืมตาตื่นขึ้นมาพบว่าเทพธิดาแสนสวย คือแม่คลองแสนแสบขี้งก เขาถึงกับอึ้งไปชั่วครู่ แทนที่เขาจะนำแขนขาของเขาออกห่างจากร่างสาว กลับกลายเป็นว่าเขารัดแน่นมากกว่าเดิม ออกแรงบีบทรวงอกมากขึ้นไปอีก
“ทำไมหมอนข้างคืนนี้มันนุ่มนิ่มจริงๆ เลย เต็มไม้เต็มมืออีกด้วย กลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มยี่ห้ออะไรเนี่ย ห๊อมหอม ชื่นจั้ยชื่นใจ”
ไม่เพียงแค่พูดเท่านั้น เขายังกดปลายจมูกฝังลงบนผิวแก้มเนียนปลั่งแรงๆ หนึ่งครั้งเหมือนจะแกล้งเธอ ฝ่ายที่ถูกหอมรีบนำฝ่ามือมาถูบนผิวแก้มที่ถูกเขาหอมไปเมื่อครู่ แสดงความรังเกียจเต็มที่ ตวัดสายตามองชายหนุ่มที่หลับตาพริ้ม ริมฝีปากแย้มยิ้มจนแก้มแทบปริ เขาแกล้งหลับนี่นา อย่างนี้มันแกล้งกันชัดๆ เลย เธอจึงแหวใส่ชายหนุ่มเจ้าเล่ห์ทันที
“นี่ไม่ต้องทำมาแกล้งหลับแกล้งละเมอเลยนะ ฉันรู้ทันคนลามกอย่างคุณดี คิดเหรอว่าฉันจะยอมคนมักมากอย่างคุณ เจ้าเล่ห์นักมันต้องเจออย่างนี้”
ความเขินอายกลายเป็นความโกรธที่ถูกเขาล่วงเกิน สมองเริ่มประมวลหาวิธีแก้ไขสถานการณ์ ร่างกายที่กระดิกไปไหนแทบไม่ได้ทำให้ เธอต้องใช้อวัยวะที่เคลื่อนไหวได้และสามารถทำให้เขาเกิดความเจ็บปวดอวัยวะที่ว่านั้นคือศีรษะ
เธอกระแทกศีรษะของเธอไปที่ใบหน้าบริเวณ โหนกแก้มของเขาอย่างแรง ทำให้ติณณพัฒน์เกิดความเจ็บ คลายมือออก จากทรวงอกนุ่ม เธอรีบปัดลำแขนหนาให้ออกห่างพ้นกาย จากนั้นก็จับขาที่พาดอยู่บริเวณขาของเธอออก ใช้จังหวะที่เขายังเจ็บอยู่พลิกร่างใหญ่ให้นอนราบบนที่นอน ร่างเล็กรีบคร่อมร่างหนาเอาไว้ทันที ใช้นิ้วพิฆาตคือนิ้วชี้กับนิ้วหัวแม่มือจับไปที่ยอดอกของเขา จากนั้นก็บิดจนสุดแรงเกิด ใบหน้าของติณณพัฒน์ในความมืดนั้นเหยเก ฉายชัดความเจ็บเต็มที่พลางร้องตะโกนออกมาสุดเสียง ยิ่งเขาร้องเธอยิ่งบิดมากตามเสียงร้องของเขา
“โอ๊ยๆๆ แม่คลองแสนแสบ เดี๋ยวหัวนมฉันหลุดกันพอดีปล่อย พอแล้วจ้ะ พอแล้ว ยอมแล้ว โอ๊ยๆๆ”