เสน่หาวาโย

“พี่โยยุ่งอยู่หรือเปล่าคะ ตาขอรบกวนเวลาสักนิดได้ไหม”
นตาเสียงสั่นเหมือนจะร้องไห้ เพราะผู้ชายหน้าคล้ายมีสายเข้าและกำลังยกโทรศัพท์ขึ้นมาคุย ใช่เขาจริงๆ
“ตามีอะไรก็ว่ามาเถอะ พี่รีบ”
ชายหนุ่มพูดออกไปแบบนั้นเพราะพิมวลีอยู่ด้วย
“พี่โยอยู่ที่ไหนคะ”
“ตาถามทำไม”
“ถามไม่ได้เหรอคะ ตาแค่อยากรู้”
“พี่มาทำธุระนิดหน่อย”
“แล้วพี่โยจะกลับมาหาตาวันไหนคะ”
“ช่วงนี้พี่ยุ่ง ไว้เสร็จธุระแล้วพี่จะไปหานะ ตาสบายดีหรือเปล่า ทำไมเสียงทำเหมือนจะร้องไห้แบบนั้น ตา.. หนูตา..”
ไร้เสียงตอบกลับ เพราะนตากดตัดสายตั้งแต่ประโยคที่สองยังไม่ทันจบดี และมีแทรกผู้หญิงพูดแทรกขึ้นมาว่า ‘พิมได้คีย์การ์ดแล้วค่ะ ขึ้นห้องกันเถอะพี่โย’
หญิงสาวทรุดกายลงร้องไห้โฮอย่างไม่อายคนเดินผ่านไปมา ที่เขาหายหน้าไปเพราะเหตุนี้หรอกหรือ คนโกหก!

*** ฝากผลงานเรื่องแรกของ "อณิฌาดา" ไว้ด้วยนะคะ ***