เทพบุตรรุกรัก

ความมีน้ำใจของเธอ นำมาสู่การรุกคืบร่างกายและหัวใจ
ลู่หาน & พิมพ์นารา
*****************************
เสียงของอะไรบางอย่างที่ตกลงพื้น เรียกสติของลู่หานที่กำลังกระเจิดกระเจิงไปกับลีลายักย้ายส่ายสะโพกและความร้อนแรงของซูเม่ยที่กำลังลูบไล้ต้นขาของเขาราวกับเป็นเสาสีเงินในผับให้กลับคืน
ความร้อนวูบวาบที่เกิดขึ้นกับร่างกาย ทำให้รู้ว่าโสมที่ซูเม่ยนำมาให้นั้นมีอะไรบางอย่างผสมอยู่
ลู่หานอาศัยช่วงจังหวะที่ซูเม่ยปล่อยมือจากต้นขาของเขาเพื่อถอดเสื้อผ้า ผลักร่างของซูเม่ยลงไปกองกับพื้น พุ่งตรงไปยังประตูแล้วเปิดออก ตะโกนเรียกลูกน้อง
“อาเฉิน! อยู่ไหน!”
“อยู่นี่ครับ คุณชายใหญ่” อาเฉินขานรับแล้วก็ต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อเห็นสภาพของเจ้านาย
“แกรีบไปเอาผู้หญิงที่อยู่ในห้องทำงานของฉัน โยนออกไปจากบ้านเดี๋ยวนี้!” ลู่หานออกคำสั่งเสียงกร้าว พลางชี้ไปทางห้องทำงานของตัวเอง
“ผู้หญิงเหรอครับ?”
“ใช่! เอาโยนออกไป แล้วอย่าให้ฉันเห็นหน้าอีกเด็ดขาด!”
“ครับ ครับ จะไปเดี๋ยวละครับ” อาเฉินรับคำแล้วรีบวิ่งไปยังห้องทำงานของเจ้านายด้วยความรวดเร็ว
ลู่หานกวาดสายตาคมกล้ามองไปรอบบ้าน ขณะที่มือเรียวยาวจัดการปลดกระดุมเสื้อออกอย่างร้อนรน เมื่อไม่ทันใจก็กระชากออกจนขาดวิ่น
การควบคุมตัวเองของลู่หานลดต่ำลงเรื่อยๆ ร่างกายของเขากำลังเกิดความต้องการอย่างรุนแรง ความเป็นชายแข็งขึงขยายใหญ่ขึ้น มันปวดหนึบจนต้องใช้มือกอบกุมเอาไว้ เขากำลังต้องการผู้หญิง และผู้หญิงคนนั้นก็คือ...
“พิมพ์นารา เธออยู่ที่ไหน!”