เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ

"ใช่สิ! เขามันอ้วนเป็นหมู ไม่สวยหุ่นดีเหมือนยัยคนนั้นใช่ไหมล่ะ?" ชมพูนุชรู้ตัวเองว่าพาลแต่เธอก็จะทำ อารมณ์หญิงนี่น่า
"เฮ้ย! เกี่ยวไร?"
"หมู่นี้เมฆเปลี่ยนไปนะ ทำไมไม่ค่อยโทรหาชมพู่เลยล่t ไม่รักชมพู่แล้วใช่ไหม?"
"รัก..." เขาตอบโดยไม่คิดก็เพราะเขานั้นรักเธอจริงๆ
"รักแบบเพื่อน" ชมพูนุชเอ่ยเสียงเครือ
"รู้คำตอบอยู่แล้วยังถาม" เขาคิดว่าเธอรู้ว่าเขานั้นคิดกับเธอในสถานะไหนกัน
"ใช่! เขามันก็แค่เพื่อน...รัก"
"ชมพู่...." พยัคครางหวิว คลอนศีรษะไปมา ทำท่าทางราวกับเบื่อหน่ายกับปัญหาตรงหน้าเสียเต็มประดา ทำไมเธอถึงไม่มั่นใจในตัวของเขาสักที เขารักเธอ ไม่ใช่ในแบบฐานะเพื่อน แต่เป็นในฐานะคนรัก
"เมฆ เบื่อ ชมพู่! โฮ!!"
"เปล่า.. ไม่ได้เบื่อ แต่ไม่รู้จะพูดยังไง เข้าใจหน่อยสิ"
"ชมพู่ไม่เข้าใจ!!"