รสรักเพลิงพิศวาส

"คิมหันต์ เชอร์รอสติ" ผู้ชายปากร้ายๆ ดุดัน เจ้าของไร่ชาชื่อดัง แถมยังชอบกลั่นแกล้งให้ "ทิพย์วารี" ได้อับอายอยู่ บ่อยๆ แต่งานนี้มีหรือที่คิมหันต์ว่าจะไม่โดนเอาคืน เพราะผู้หญิงอย่างทิพย์วารีไม่เหมือนคนอื่น เธอพร้อมที่จะสู้กับเขายิบตา เอาคืนเขาได้ทุกดอก จนผู้ชายอย่างคิมหันต์ต้องหัวหมุนกันเลยทีเดียว เธอจะสู้แบบไหนงัดอะไรมาต่อกรกับคนร้ายๆ อย่างเขาได้
........................................
'แหวะหลงตัวเอง คิดว่าหน้าตาดีนักเหรอ หนวดเครารกรุงรังตัวมีแต่ขน อย่างกับกอลิล่าแบบนี้ น่าพิศวาสตรงไหน เที่ยวร้องอุอุ อาละวาดอันธพาลเขาไปทั่วแบบคุณฉันก็ไม่อยากเอาเหมือนกัน'
เอี๊ยด..!
'ทิพย์วารี กล้าเปรียบฉันกับกอลิล่าเหรอ!' คิมหันต์หักพวงมาลัยเข้าข้างทางและแตะเบรกเสียงดัง จนทิพย์วารีหัวแทบคะมำ เอียงหน้าดุดันจ้องมองใบหน้ายุ่งๆ ของทิพย์วารีที่ส่งมาพร้อมกับตะคอกถามเสียงดัง
'คิดเอาเองสิ'
'เออ แล้ว ไง และเวลาโดนกอลิล่าเคราเฟิ้มแบบ ฉันไซ้เนี่ยรู้สึกยังไง เสียวซ่านสะท้านหวั่นไหวบ้างหรือเปล่าล่ะ'
'ไอ้คนทุเรศ ปากโสมม'
'ลองดูหน่อยก็ไม่เสียหายจะได้รู้ว่าโสมมจริงไหม'
คิมหันต์กัดฟันกรอดตวัดมือคว้าตัวของทิพย์วารีได้อย่างรวดเร็ว โดยที่เธอไม่ทันตั้งตัวเพราะมัวแต่โมโหต่อว่าเขาอยู่
'ไอ้บ้าคิมหันต์ปล่อยนะ อื้อ'
ทิพย์วารีอ้าปากด่าแล้วเสียงก็หายไปในลำคอเมื่อคิมหันต์ประกบจูบลงมาแรงๆ ดันร่างของเธอติดกับเบาะ แน่น เขาขบเม้มและดูดดึงกลีบปากนุ่มที่ต่อล้อต่อเถียงอย่างเร่าร้อนเป็นการลงโทษ ก่อนจะแปรเปลี่ยนจากที่ตั้งใจให้เธอเจ็บเป็นอ่อนโยนขึ้นเมื่อคนตัวเล็กๆ ไร้เรี่ยวแรงจะขัดขืน เขาจูบแผ่วเบาสลับดุดัน แต่ไม่ทำให้ทิพย์วารีเจ็บเหมือนคราแรกที่เขาประกบลงมา เคราสากครูดผ่านแก้มนวลทำให้มันแดงก่ำและซ่านหวิว เธอร้องครางในลำคอเบาๆ มือที่ผลักไสจิกลงลนบ่าของเขาแรงๆ สั่นไปทั้งตัว
'หึ แค่นี้ก็รู้แล้วว่าปากฉันโสมมไหมหรือเปล่า แต่มันทำให้เธอครางในลำคอได้ก็แล้วกันทิพย์วารี'
คิมหันต์กระซิบแผ่วเบาชิดกลีบปากนุ่มอย่างยั่วเย้า เขาจ้องมองใบหน้าหวานแดงก่ำ และดวงตาปรือปรอยของทิพย์วารีแล้วจำต้องอดกลั่นเอาไว้ ยายนี่มันตัวแสบจะไปหลงเคลิบเคลิ้มไม่ได้
'ไอ้..!' ทิพย์วารีลืมตาขึ้นเมื่อฟังวาจาร้ายกาจของเขา พยายามดันตัวเขาออก และจะต่อว่า กลีบปากนุ่มเลยโดนเขาประกบลงมาอีกครั้ง คราวนี้คิมหันต์จูบอย่างเร่าร้อน ซอกซอนลิ้นเข้าไปขิมความหวานภายใน อย่างที่ทิพย์วารีไม่สามารถขัดขืนได้เลย เธอชาวาบไปทั้งตัว หายใจสะดุดติดขัด หัวใจเต้นรัวแรง เธอจิกเล็บและผลักไส ทุบเบาๆ แต่คิมหันต์ไม่ยอมถอยง่ายๆ เขาชิมจนพอใจก็ค่อยๆ ผละออกอย่างเชื่องช้า และผละตัวไปพิงเบาะรถเอียงตัวมองมาทางทิพย์วารีด้วยสายตาพราวระยับล้อเลียน
'เฮ้อ ค่อยยังชั่วหน่อยแบบนี้ค่อยสงบหู'
คิมหันต์พูดแล้วไหวไหล่เบาๆ กระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนจะสตาร์ตรถค่อยๆ ออกตัวไปอย่างช้าๆ คอยเหลือบสายตามองคนข้างตัว ที่เงียบเสียงลงและยกมือขึ้นเช็ดปากป้อยๆ ไม่มีอะไรเอ่ยออกมาอีกเลยจนมาถึงที่ทำงาน
'จุจุ ปากเจ่อแก้มแดงไปหมดเลยเนี่ย แบบนี้คนรู้แน่เลยว่าทำอะไรมา เป็นไรล่ะเคราเฟิ้มๆ ของฉันมันทำให้เธอวาบหวามไหมทิพย์วารี ลองอีกทักทีไหมหืม'
'หยุดความคิดชั่วๆ ของคุณเลย ไอ้คนเลว'
........................................
"โอ๊ะ!.."
"ตกใจเหรอที่เห็นฉันในนี้ เก่งเหมือนกันนี่เดินกลับมาได้วันหลังคงต้องให้เดินบ่อยๆ"
คิมหันต์ที่แอบเข้ามาในห้องของทิพย์วารี ดีดตัวลุกจากที่นอนของเธอ มายืนเท้าเอวจ้องมองมายังคนตัวเล็กด้วยสายตาสำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้า เห็นเนื้อตัวดูมอมแมมแล้วก็ยิ้มเยาะ โดยที่เขาไม่รู้ว่าพี่ชายให้คนไปรับกลับมา
"ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ ออกไป" ทิพย์วารีตวาดเสียงดังลั่นใส่ผู้ชายตรงหน้าด้วยความหวาดหวั่น เขาแอบเข้ามาในห้องเธอแบบนี้ทำไมกัน เธอกลอกสายตาไปมาแล้วก็รีบหมุนตัวจะออกไปจากห้องนี้ แต่ไม่ทัน คิมหันต์ก้าวเท้ายาวๆ เข้ามาขวางเอาไว้ และดึงเธอมากอดแน่น
"ปล่อยนะไอ้คนเลว ฉันเกลียดคุณ"
ทิพย์วารีพยายามดิ้นอย่างแรงเพื่อให้หลุดออกจากอ้อมแขนของเขาให้ได้เธอยกมือขึ้นทุบแต่ไม่ถนัดมากนัก
"ปากเก่งดีนักนะ" คิมหันต์อดหมั่นไส้ไม่ได้ เขากระซิบบอกเสียงเข้มๆ ก่อนจะพาเดินไปกลางห้องนอน
"คุณจะทำอะไรปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ" ทิพย์วารีหน้าซีดเผือดพยายามเกร็งร่างเอาไว้ไม่เป็นผล
"กลัวเหรอดีเลยกลัวๆ แบบนี้ฉันชอบ"
"ไอ้คนเลว" ทิพย์วารีพูดได้แค่นี้ก็ต้องร้องอึกอักในลำคอเมื่อคิมหันต์ฉกจูบลงมาบนกลีบปากนุ่มของเธอที่กำลังเผยออก และบดเบียดจนเธอเจ็บร้าวไปหมด เธอพยายามเอียงหน้าหนีแต่คิมหันต์ยึดท้ายทอยของเธอเอาไว้ เธอพยายามเม้มริมฝีปากแน่นไม่ให้เขาล้วงล้ำได้ เคราสากและปากของเขาทำให้เธอแสบไปทั้งแก้มและปากอวบอิ่ม
คิมหันต์กระหยิ่มในใจก่อนที่เขาจะผละมือที่ท้ายทอยมาบีบแก้มของเธอเพื่อให้เจ้าตัวอ้าปากเขาจะได้เข้าไปชิมความหวานล้ำด้านใน
"ไม่นะ อื้อ" ทิพย์วารียกมือขึ้นดันอกและทุบลงบนบ่า พร้อมทั้งจิกทึ้งผมสั่นๆ ที่ท้ายทอยของเขาเพื่อให้ผละห่างแต่คนบ้าแรงเยอะนี่ไม่ยอมถอยไปไหน เธอสั่นสะท้านไปทั้งตัวเมื่อเขาส่งลิ้นร้อนๆ เข้ามาเกี่ยวกระหวัดดูดดึงกับลิ้นของเธอชวนให้สยิวไปทั้งกาย แรงต้านทานเริ่มน้อยลง ขาเริ่มสั่นไหวแทบทรงตัวไม่อยู่
คิมหันต์ตวัดลิ้นหยอกเย้าและดูดดึงอย่างย่ามใจ ความหอมหวานที่เขาได้รับทำให้เขาไม่อยากจะผละห่าง แม่นี่ก็มีดีเหมือนกันนึกว่าจะผอมแห้งที่ไหนได้อวบอิ่มไปทั่งตัว
"โอ๊ะ!.." คิมหันต์ร้องลั่นเมื่อเผลอปล่อยมือ เลยโดนทิพย์วารีบงับฟันลงบนปากของเขาและกัดเอาไว้ จนเขาสะดุ้งเฮือก รีบบีบมือลงบนแก้มแรงๆ ให้เธอปล่อย เขาเกือบปากขาด
"กล้ากัดฉันเหรอทิพย์วารี" คิมหันต์กัดกรามแน่นจ้องมองคนตัวเล็กเขม็ง
"จะกัดให้ปากขาดเลย" ทิพย์วารีบอกเขาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ พร้อมกับหอบหายใจสะท้าน
"ปากดีนักนะ" คิมหันต์คำรามในลำคอหรี่ตามองอย่างมีความหมาย
"ปล่อยฉัน" ทิพย์วารียกมือขึ้นพยายามจับมือที่บีบแก้มของเธอไว้ออก แต่มือเขาแข็งราวกับคีมเหล็กทำให้ไม่สามารถทำอะไรเขาได้ เธอสูดหายในแรงๆ และงอแขนงัดศอกขึ้นกระแทกเข้าปลายคางคิมหันต์หวังจะให้โดนเต็มๆ แต่เฉียดโดนเพียงนิดเดียว แต่เธอได้ยินเสียงฟันเขากระทบแรงๆ และเจ้าตัวผงะไปข้างหลังปล่อยมือจากร่างของเธอทันที
พลั๊ก..กึ๊ก
"โอ้ย" คิมหันต์ที่ไม่ทันตั้งตัวร้องออกมาและสะท้านไปทั้งตัวเหมือนกัน ได้ยินเสียงฟันของตัวเองกระทบกันดังมาก แทบเห็นดาวเลย
................................................