พรมแดน แสนรัก

เมื่อต้องพิสูจน์ตัว ด้วยการมาทำฟาร์ม หนุ่มสำอางอย่างตรีธนาจะรอดไหม?

ไหนจะต้องรบรากับคนเฝ้าไร่ของปู่ ไหนจะต้องวางแผนเพื่อพัฒนางานที่ไม่เคยทำ

แถมยังต้องมาป่วนหัวใจเพราะสาวตาใสมาดห้าวข้างไร่ เจ้าของสวนผักคะน้า นามว่าเปรี้ยวหวาน

ผู้หญิงอะไร ทั้ง ห้าวทั้งแสบ จนคนเค้าไม่กล้าจีบกันทั้งตำบล เหอะ!

ไม่ได้จีบคุณหรอกนะ ผมจะจีบพี่สาวคุณตะหาก (ว้อย)

คงไม่รู้สินะว่าชะตาจะถึงฆาต!

อีตาผู้ชายหล่อลากข้างไร่ ถ้าดียังไงมาคิดจะจีบพี่สาวสุดหวงของเธอ

เปรี้ยวหวานไม่ยอมง่ายๆ หรอกน่า

แต่ทำไมเอาไปเอามา คนที่ว่าจะจีบพี่สาวเธอ กลับมายุ่งวุ่นวาย ก่อกวนเธอไม่หยุดแบบนี้กันนะ

“อืม...คุณโมโหที่ผมจีบคุณชมพู”
“ใช่ ! นายเลิกยุ่งกับพี่สาวฉันได้แล้ว พี่ชมพูเหมาะกับพี่ล้อมที่สุด” เธอประกาศ
“อืม โอเคผมจะเลิกยุ่งกับพี่สาวคุณ แต่ว่าต้องมีข้อแลกเปลี่ยนกันนะ” เขามองเธอด้วยสายตาเป็นประกายประหลาด ที่พวงแสดเห็นแล้วก็หน้าแดง
“ไม่แลกอะไรด้วยหรอกย่ะ”
“ต้องสิ ผมจะได้ไม่ยุ่งกับคุณชมพูไง มาเป็นแฟนกับผมสิคุณเปรี้ยวหวาน รับรองผมจะเลิกยุ่งกับคุณชมพูเลย โอ๊ย !”
เขาต้องเลิกพูดกะทันหัน เมื่ออะไรบางอย่างลอยคว้างเข้ามาหาเขาโดนตรงอกเต็มๆ เมื่อเห็นว่าเป็นอะไรเขาก็โวยลั่น
“เฮ้ ! นี่คุณเอารองเท้าขว้างผมเลยเหรอ โห...นี่ถ้าโดนหัวผมจะทำไง”
“เอ่อ...ฉันเล็งปากนายนั่นแหละ ไม่น่าพลาดเลย อีตาทัคกี้บ้า ใครจะยอมเป็นแฟนนาย อีตาบ้า ตาขี้ควาย โว้ย ! คนบ้า”
พวงแสดด่าลั่นอีกรอบ พลางวิ่งหนีเขาโดยใส่รองเท้าข้างเดียวกลับบ้านไปดื้อๆ ตรีธนาหัวเราะก๊ากอย่างอดไม่ได้ ชายหนุ่มก้มลงหยิบรองเท้าเธอที่เป็นรองเท้าแตะสีม่วงมาถือไว้ เขานึกถึงนิทานคลาสสิคเรื่องซินเดอเรล่า นางซินทิ้งรองเท้าแก้วไว้ให้เจ้าชายได้ตามหา ส่วนยัยผัดเปรี้ยวหวาน ทิ้งรองเท้าแตะให้เขาไว้เป็นที่ระลึก เจ้าชายไม่ย่อท้อในการตามหานางเจ้าของรองเท้าแก้ว จนได้สุขสมหวัง ตัวเขาเองเมื่อเข้าใจหัวใจตัวเองทะลุปรุโปร่งแล้ว เขาก็จะตามหาหัวใจเธอเหมือนกัน ฝากไว้ก่อนนะพวงแสด เขาจะไปต้อนเธอให้เข้ามาในหัวใจเขาให้ได้

ปฏิบัติการการฝ่าพรมแดนหัวใจครั้งนี้จะสำเร็จหรือไม่ ฝากติดตามด้วยค่ะ