ตราบาปทะเลทราย

เขา...มาเพื่อทวงสิ่งที่เป็นของตนคืน หลังจากพยายามทำใจให้ลืมแล้วไม่รอด
เธอ...จะต้องกลับไปอยู่ในสถานที่แสนอันตรายกับคนอันตราย รอบจัด และรวยล้นฟ้าเช่นเขา
“กรี๊ด!!!” หญิงสาวหอบแฮ่กสปริงตัวขึ้นนั่งหน้าตาอิดโรย เสียงของเธอคงจะเรียกให้มารดาเข้ามาดูถ้าวันนี้ท่านอยู่บ้าน โชคดีของเธอใช่ไหมที่มารดาไปถือศีลตั้งแต่เมื่อวานกว่าจะกลับก็วันพรุ่งนี้ เธอกรีดร้องได้สุดเสียงกับความสุขที่ทะลักล้น
เนื้ออุ่นเหงื่อซึมจนร้อนระอุไปทั้งตัว เธอสะบัดผ้าห่มคลุมกายออกอย่างไม่แยแสและพอจะพลิกตัวเหวี่ยงขาลงจากเตียง นัยน์ตาคู่สวยก็เบิกค้างยกมือขึ้นปิดปากหน้าตาแดงเถือกเพราะความอับอาย
ชุดนอนที่เธอชอบสวมใส่จะเป็นชุดกระโปรงชิ้นเดียวยาวครึ่งต้นขา ที่สำคัญเธอไม่ชอบสวมชั้นในทุกชิ้นในเวลานอน เนื้ออุ่นนอนคนเดียวห่มผ้าห่มทุกคืน และบ้านทั้งหลังก็มีแต่เธอกับแม่เรื่องระวังตัวจึงไม่ต้องพูดถึง เวลานี้เธอประจักษ์กับสายตา กลางหน้าขาของเธอเปียกชื้นจนถึงผ้าปูที่นอนและขยายเป็นวงค่อนข้างกว้าง
ไม่นะ ไม่จริง มันก็แค่ความฝัน
และเพียงแค่คิดว่าเป็นเพราะฝีมือคนในฝัน ร่างเธอก็กระตุกเร่าทั้งที่อยู่ในท่านั้น
“อ๊าย!!! ฉันเกลียดคุณ ฉันจะสาปส่งคุณไปตลอดชีวิต ชีคแดเนียล!”