ขี้เหร่ เพทุบาย

พี่นัท ผู้ชายสุภาพมาดเนี๊ยบเข้ามาเป็นที่ปรึกษาเรื่องหัวใจให้กับสาวๆ / จ๋า สาวน้อยช่างฝัน ประสบการณ์เลวร้ายทำให้เธอโหยหาใครเป็นพิเศษ คงจะดีถ้าเค้าคนนั้นทั้งอบอุ่น อ่อนโยน และปากจัดในเวลาเดียวกัน

“หน้าตาดี แล้วอกหักไม่ได้หรือไง” เสียงพี่เค้าแผ่วลงนิดหนึ่ง หน้าเจื่อนแต่ยังยิ้มจางคล้ายกำลังพูดปลอบตัวเอง
“ก็น่ะ! คนหน้าตาดีมักเลือกได้” เราคุยกันโดยที่ต่างคนต่างมองไปข้างหน้า มีเพียงระยะแค่คืบเชื่อมกันไว้
“ไม่จริงหรอก”
“จริง!”
“รู้ได้ไง! เคยหน้าตาดีหรอเรา”
ตวัดสายตาจ้องหน้าพี่เค้าทันที นี่เราจะคุยกันดีๆ ไม่ได้เลยหรือไง ผ่านมาไม่กี่นาทีกวนประสาทใส่กันอีกแล้ว เถียงกันไปขำไป ทะเลาะกันเป็นเด็กๆ ไม่อยากเชื่อเลยว่าคนตรงหน้าคือเขาจริงๆ
“พี่แม่ง!”
“พี่ชื่อนัท เราชื่อจ๋าใช่ไหม”
“ค่ะ ฝากตัวด้วยนะคะ”