ความแค้นในอดีตส่งผลให้นายหัว ธาดา เกลียด ดาริสา เข้าไส้ เขาไม่คิดจะแตะต้องผู้หญิงคนนี้ให้เสียเกียรติ แต่ทางเดียวที่จะทำให้ศัตรูเจ็บแค้นอย่างสาสม คือการเหยียบย่ำลูกสาวของมันให้ชอกช้ำมากที่สุด!
“จะให้ผมไปนอนไหน ในเมื่อห้องนี้เป็นห้องนอนผม”
“ก็เมื่อคืนคุณนอนห้องไหน ก็ไปนอนห้องนั้นสิคะ”
ธาดาผุดลุกขึ้นนั่ง ส่งยิ้มพราย ยื่นหน้าลดเสียงลงว่า “เมื่อคืนผมนอนห้องนี้”
“บ้า! ไม่จริงเลย เมื่อคืนฉันล็อกห้องอย่างดี พอตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นคุณเลยสักหน่อย ฉันนอนคนเดียวต่างหาก!”
“ก็บอกไปแล้วว่าต่อให้ล็อกผมก็มีกุญแจ คุณไม่รู้อะไร เมื่อคืนคุณหลับปุ๋ย ผมกอด ผมจับตรงไหนบ้างคุณยังไม่รู้ตัวเลย แถมยังขี้เซา ตอนผมตื่นยังจูบปากคุณไปตั้งหลายที”
“โกหก!” เธอเสียงสั่น พยายามนึกทบทวนเหตุการณ์หรือความผิดปกติของร่างกาย แต่มั่นใจว่าไม่รู้สึกเจ็บที่ส่วนไหน แม้แต่ส่วนที่บอกความเป็นหญิงก็ไม่มีอะไรผิดปกติ
“นี่คุณแป้ง ผมไม่มีเวลาพูดเรื่องไร้สาระ และไม่รู้จะโกหกคุณเพื่ออะไร ถ้าไม่กอดจูบลูบคลำ ผมจะรู้เหรอว่าคุณใส่ชุดชั้นในไซส์อะไร เอ... หรือว่าจริงๆ แกล้งทำเป็นหลับ เพราะว่าพอผมลูบๆ คลำๆ เข้าหน่อย เห็นส่งเสียงอือๆ อาๆ ไม่ยอมหยุด”
“หยาบคาย!” ดาริสาโกรธจนตัวสั่น ไม่คิดว่าเขาจะฉวยโอกาสเอากับเธอตั้งแต่คืนแรกที่มาถึง เวรกรรมอะไรของเธอนะต้องมารับสภาพเช่นนี้!
ประเภทไฟล์
pdf, epub (สารบัญ)
วันที่วางขาย
28 พฤศจิกายน 2560
ความยาว
247 หน้า (≈ 65,741 คำ)