ไฟรักในกรงมาร

เพื่อรักษาสายใยความสุขของอดีตเอาไว้ แม้จะต้องขายสิ่งเดียวที่มี ซึ่งก็คือตัวเอง ‘สลิล’ ก็ไม่ลังเลแม้แต่น้อยที่จะทำ ทว่าสาวน้อยไม่เคยคาดคิดเลยว่าลูกค้ารายแรกที่เสนอตัวขอซื้อร่างกายของเธอจะเป็นคนที่มีหลายสิ่งคล้ายกับ ‘เตโช’ ผู้ซึ่งเป็นความทรงจำอันแสนงดงามของเธอมาโดยตลอด หาก ‘พี่เต’ คือความอ่อนโยนอ่อนหวาน ‘เฟย’ ก็คือความกระด้าง เย็นชา และไร้ความปรานี และที่สำคัญก็คือ เธอไม่รู้เลยว่าการพบกับเขาคือการเดินเข้าสู่กรงที่ไม่เพียงจะขังแค่ร่างกาย แต่รวมถึงหัวใจที่จะถูกพันธนาการไว้เช่นกัน

“อะไรที่ทำให้คุณคิดว่าตัวเองมีค่าถึงห้าล้าน”
สลิลกำมือแน่นเพราะอารมณ์พลุ่งพล่านไปหมด แต่ก็คิดว่าเขามีสิทธิ์ตั้งคำถาม เขาเป็นผู้ซื้อย่อมอยากทราบถึงคุณสมบัติของสินค้าเป็นธรรมดา เธอพยายามสะกดอารมณ์เพื่อตอบคำถามของเขา แต่น้ำเสียงก็ยังสั่นเพราะทั้งโกรธทั้งอาย ไม่เคยคาดคิดว่าในชีวิตนี้จะต้องมายืนให้ใครกวาดสายตามองราวกับจะประเมินราคาเช่นนี้
“ดิฉันคงตอบไม่ได้ คุณคงต้องตัดสินเองค่ะ”
“ผมเป็นพ่อค้าสลิล ผมไม่ลงทุนในสิ่งที่ไม่คุ้มค่า แล้วก็จะไม่ซื้ออะไรสุ่มสี่สุ่มห้าด้วย แสดงให้ผมเห็นสิว่าคุณคุ้มค่าสำหรับการลงทุน” เฟยจงใจเน้นเสียงตรงคำว่า ‘ซื้อ’ ราวกับจะใช้มันฟาดฟันเธอ
“คุณหมายความว่ายังไงคะ” สลิลประสานสายตาคมเข้มคู่นั้นบ้าง สูดลมหายใจลึกอีกครั้ง เธอรู้สึกราวกับเขาจงใจแกล้งจึงจ้องลึกเข้าไปในดวงตาอีกฝ่ายราวกับจะค้นหาว่าเขาต้องการอะไรกันแน่
“ถอดเสื้อผ้าออก” ชายหนุ่มสั่งเสียงเรียบ
“อะไรนะ!” คนถูกสั่งกลับอุทานลั่น
“ผมบอกให้คุณถอดเสื้อผ้า” เฟยเอ่ยราวกับกำลังพูดเรื่องดินฟ้าอากาศทั่วไป
สลิลเบิกตากว้าง มองเขาราวกับเห็นตัวประหลาดมายืนอยู่ตรงหน้า ในขณะที่เฟยกลับหัวเราะเบาๆ
“คุณจะขายอะไรล่ะ ถ้าไม่ได้เห็นสินค้าผมจะรู้ได้ยังไงว่าคุณคุ้มราคาห้าล้านหรือเปล่า”
ความอับอายแล่นพล่านไปตามสายเลือดของสลิล คำพูดของเขาเหมือนกับการตีแสกหน้า จริงสินะ ใครล่ะจะกล้าจ่ายเงินห้าล้านให้เธอหากไม่ได้พิสูจน์แม้แต่น้อยว่าเธอคุ้มค่าเงินของเขาหรือเปล่า ถูกของยุวดี เธอตั้งความหวังไว้สูงเกินไป!
สลิลมองผู้ชายตรงหน้าด้วยสายตาแน่วแน่อีกครั้ง ยิ่งเห็นว่าเขาเหมือนเตโชเธอก็ยิ่งแอบตั้งความหวัง แต่เขาไม่มีทางใช่เตโช พี่เตไม่มีทางทำกับเธอแบบนี้เด็ดขาด! เธอกำลังฝันลมๆ แล้งๆ อะไรอยู่กันเล่า สาวน้อยแค่นยิ้มหยันตัวเองพลางลงมือปลดเสื้อผ้าออกจากกายช้าๆ ราวกับไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับคำพูดที่เจตนาหมิ่นเกียรติของเขา หากคิดอยากจะให้เธออาย เธอก็จะทำให้เขารู้ว่าเขาไม่มีทางทำได้สำเร็จ!
เฟยมองดวงหน้างดงามที่เวลานี้สงบนิ่งเหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไรต่อคำขออุกอาจของเขา ไล่สายตาลงมาตามมือเล็กที่กำลังปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกทีละชิ้นๆ ด้วยแววตานิ่งๆ พอกัน เธอยังวางเฉยได้ แล้วทำไมเขาจะต้องตื่นเต้นด้วยเล่า อย่าหวังว่าจะมามีอิทธิพลเหนือเขาอีกเลย! ต่างคนต่างประสานสายตาราวกับจะประกาศว่าไม่ยอมให้อีกฝ่ายอยู่เหนือกว่า