กามเทพลืมรัก

นิโคลอสจะทำอะไรกับเธอได้ทุกอย่าง จนกว่าเธอจะมีลูกให้เขา หรือจนกว่าเขาจะเบื่อ!
“ทำไมต้องคิดมากด้วย” เขาพูดเสียงกระด้าง “คุณแต่งงานกับผมมีแต่ได้กับได้ ไม่ต้องทำงาน ไม่ต้องห่วงเรื่องหนี้สิน คุณจะช็อปปิ้งได้ไม่อั้น อยากไปไหนก็ได้”
หญิงสาวนิ่งอึ้ง มองเขาด้วยดวงตาชอกช้ำ
“เอาเถอะ เราคงจะอยู่กันได้ไม่นาน ถ้ามีลูกกันเร็ว ก็จะได้หย่ากันเร็วขึ้น วันมะรืนผมจะพาคุณไปทำเทสน์ตรวจร่างกาย แต่ก็ไม่แน่ผมอาจเบื่อคุณก่อนมีลูกก็ได้ ถ้าเบื่อก็จะเลิกกันเร็ว ตอนนั้นพ่อคงจะว่าอะไรผมไม่ได้แล้ว”
“คุณพูดอย่างเห็นแก่ตัวที่สุด”
“อย่าพูดพล่อยๆ เลย นอร่า คุณกำลังโกรธ แล้วก็เถียงผมไม่ได้เท่านั้นเอง”
น้องนางเม้มปาก
“คุณมีผู้หญิงมาตั้งหลายคน” เธอพูดเบาๆ
“ผมไม่ปฏิเสธ” เขายิ้มขัน
“คุณให้ผู้หญิงพวกนั้นแต่งงานกับคุณไม่ได้หรือคะ จ่ายให้อย่างที่คุณบอกจะให้ฉัน”
คราวนี้นิโคลอสแหงนหน้าขึ้นหัวเราะเสียงดัง เขาพยายามกลั้นหัวเราะเพื่อจะบอกกับน้องนางว่า “ขืนผมเลือกแม่พวกนั้นมาแต่งงานด้วย พ่อกับแม่คงตัดขาดจากผมแน่ แล้วผมก็ไม่บ้าพอจะแต่งด้วยหรอก พวกนั้นน่ะปลิงดูดเลือดแท้ๆ”
“อ้อ! ยังงั้นหรือ แต่ผู้หญิงพวกนั้นคงได้ไม่เท่ากับที่ฉันได้หรอกมั้งคะ” เธอย้อนถามแดกดัน
“ฮื้อ...คุณอย่าเอาตัวเองไปเปรียบกับพวกนั้นสิ เด็กที่จะเกิดมาสืบทอดสกุลลาติเมอร์ต้องมีเชื้อสายดีทั้งทางพ่อและแม่ ผมเป็นพ่อค้า...ผมก็ต้องรู้จักเลือกสิเล่า ผมรู้ว่าคุณคงไม่ยอมเป็นเพื่อนนอนผมเฉยๆ หรอก ถ้าไม่เกิดเรื่องขึ้น คุณหยิ่งทะนงตนจะตายไป จริงมั้ย นับเป็นโชคสองชั้นของผมเลยก็ว่าได้...ผมได้ตัวคุณ และคุณถูกใจพ่อกับแม่ของผม ส่วนคุณกับพ่อก็มีเงินใช้หนี้ มีหน้ามีตาในสังคมต่อไป เราต่างได้ด้วยกันทั้งคู่”
“ทำไมคุณถึงได้พูดจาฟังหยาบคายเหลือทน” เธอต่อว่าแล้วเดินหนีเขา แต่เหมือนเป็นการคิดผิด เพราะเขาขยับตัวลุกขึ้นยืนเช่นกันชั่วแวบเดียวก็เข้ามาประชิดตัวเธอ
เขายิ้ม
“ผมพูดตรงๆ ไม่อ้อมค้อมกับคุณแล้ว ไม่ดีหรือไง จะได้รู้ชัดว่ายังไงกันแน่ ปกติ...ผมอยากได้ใคร มันก็ไม่ยากเย็นอะไรนักหนา แต่กับคุณนี่เป็นกรณีพิเศษค่าตัวแพงที่สุด เจ้าสาวพันล้าน...”

*** นิยายเรื่องนี้เคยตีพิมพ์เป็นหนังสือแล้วนะคะ นำมาปรับแก้สำนวนนิดหน่อย *** (คู่นอนเฟิสต์คลาส)