วิมานกระดาษ

การถ่ายรูปตุ๊กตาทองลดความสำคัญไปเป็นข่าวเกรดรองไปแล้ว
“คุณไม่สนใจข่าวซื้อตุ๊กตาทองบ้างหรือ”
“เค้ารู้กันทั้งงานเลยคุณ”
“แล้วมีสักกี่คน ที่เขียนข่าวเรื่องนี้”
“ใครล่ะ อยากหาเรื่องตกงาน”
วสันต์ประกาศท่ามกลางกลุ่มนักข่าว รู้ดีถึงเจตนาของวิกรม
“ผมวสันต์คนนี้ ผมขอเชิญทุกคน ไปเลี้ยงฉลองความสำเร็จของภาพยนตร์ของผม เชิญเลยครับทุกคน ผมเหมาภัตตาคารไว้แล้ว”
บุญชูและดอกแก้วกลายเป็นกองกำลังสนับสนุนที่ต้องช่วยกันลดความสำคัญของวสันต์ลงซะ ไปยื่นในหมู่นักข่าว หัวเราะหึๆในลำคอ บุญชูเริ่มคำพูดเจตนาจะให้มีเรื่องฉาวๆต่อในงานนี้
“แม่เจ้าโว้ย มันจะเว่อร์ไปทุกอย่างหรือไง”
“มันจะสร้างหนัง หรือหาเรื่องเอาเงินไล่แจกทุกคนกันแน่”
วสันต์พยายามแล้วนะ ในการเรียกความสนใจของนักข่าวที่ไม่มาอยู่ตรงหน้าตน จงทิ้งวิกรมมาซะ
“ทุกคนพร้อมกันแล้วใช่มั้ยครับ เราจะไปพร้อมกัน ไปฉลองความสำเร็จของผม”
วิกรมพานักข่าวให้ตามตนมาใกล้วสันต์ ตะโกนแทรกขึ้นมา
“คุณวสันต์ฉลองความสำเร็จ แต่ผมจะฉลองความระยำของงานเซ็งลี้ตุ๊กตาทอง ใครจะไปฉลองกับผมบ้าง ที่ร้านไหนก็ได้ โดยเฉพาะที่นี่ศูนย์รวมความระยำ การปล้นตุ๊กตาทองจากคนอื่น เป็นสิ่งที่น่าน้อมคาราวะ ระยำจริงๆ”
*********************************************************************