หิมาลายา ..ชั่วฟ้าดินมลาย

ดิยายิ้มให้กับความคิดของตัวเอง เธอรีบกลับไปที่ห้อง จากนั้นก็จัดการถอดชุดนอนออก แล้วหยิบเสื้อคลุมขึ้นมาสวม จากนั้นก็รีบกลับไปหาอคิราห์
เขาถึงกับหยุดการบรรเลงเพลง แล้วหันไปมองคนที่เดินเข้ามาในห้อง
“ ..”อคิราห์มองอย่างคาดไม่ถึง เมื่อได้เห็นดิยาค่อยๆ เปิดเสื้อเสื้อคลุม แล้วปล่อยทิ้งให้ร่วงลงสู่พื้น จนทำให้ร่างของเธอล่อนจ้อน ไร้สิ่งใด
อคิราห์ตั้งสติ แล้วรีบไปหยิบเสื้อคลุมมาคลุมให้ผู้เป็นชายา
“อย่าถอด”เขาสั่งหน้าตาตื่น
“หม่อมฉันมาเพื่อขอให้พระองค์ ..”ดิยาพูดไม่ออก น้ำตาร่วง เมื่อเข้าใจว่าถูกปฏิเสธ
“ไม่ใช่พี่ไม่ต้องการ”
“แล้วทำไม”เธอไม่เข้าใจ
“แค่จะบอกว่า ..ในห้องนี้มีกล้องวงจรปิด”
“ว๊าย!”ดิยารีบกระชับเสื้อคลุมไว้แน่น รู้สึกอับอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนี
“หึๆ”อคิราห์หัวเราะให้กับความโก๊ะของเธอ “คราวหน้าคราวหลังถ้าจะเปลือยก็ถามพี่ซะหน่อยนะว่ามีกล้องวงจรปิดหรือเปล่า พี่ยังไม่อยากให้ภาพน้องตอนเปลือยออกสู่สายตาสาธารณะชน”
“บ้า! ใครจะอยากโชว์ล่ะ ..ก็ไม่รู้นี่”ดิยาต่อว่า ขณะที่ใช้สองมือปิดหน้าตัวเอง เพราะรู้สึกอับอาย