ร้อยความรักเอาไว้ในขวดแก้ว

ร้อยความรักเอาไว้ในขวดแก้ว (เรื่องนี้เป็นนิยาย ฟีลกู๊ดค่ะ)
....................................................

"เธอรักเขา" พี่นนท์พี่ชายที่เคยแสนดีของเธอถึงแม้ภายหลังเขาจะใจร้ายก็เถอะ รักตั้งแต่เมื่อไหร่เธอบอกไม่ได้เหมือนกัน อาจเป็นเพราะความผูกพันวัยเด็ก ตลอดระยะเวลาที่เขาหายไป เธอเฝ้าคิดถึงแต่เขาเฝ้ารอการให้อภัยจากเขา การคิดถึงเขาเพียงคนเดียวมันทำให้เธอไม่มีสายตาไว้มองคนอื่น มารู้ตัวอีกทีมันก็แปรเปลี่ยนเป็นความรักไปแล้ว
...
“หนาวจังเลยค่ะพี่นนท์ ขนาดฝนไม่ตกก็หนาวจะแย่อยู่แล้วนี่หนาวเพิ่มเป็นเท่าตัวเลย ฝนหลงฤดูหรือเปล่าเนี่ย ทำไมต้องตกตอนนี้ด้วยนะ”
ขวดแก้วบ่นก่อนกระเถิบเข้าไปนั่งเบียดกฤตนนท์
“เธอจะกระเถิบเข้ามาทำไมเนี่ย”
“ก็มันหนาวนี่คะ”
“ให้ฉันกอดเลยดีไหม” ชายหนุ่มประชด
“ถ้ามันช่วยให้หายหนาวได้ ขวดแก้วก็โอเคค่ะ” คราวนี้กฤตนนท์ชะงักมองเธอ
“นี่เธออ่อยฉันใช่ไหม”
“ห๊ะ...”
..................................................
...'รัก' ใช่เธอรักผู้ชายเย็นชาปากร้ายแบบเขาได้ยังไงกัน หรือเธอจะเปลี่ยนไปรักผู้ชายแบบภูริสดี...
.
“ดะ...เดี๋ยวนะ คุณสองคนปล่อยแขนฉันก่อนได้ไหม”
“ไม่ปล่อย!!” เสียงที่ปฏิเสธขึ้นพร้อมกันทำให้ขวดแก้วสะดุ้ง
“ในเมื่อคุณไม่ต้องการเธอแล้ว งั้นผมขอนะ” จู่ๆ ภูริสก็โพล่งขึ้น
“ฉันไม่ให้ นี่เมียฉัน นายคงไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นชู้กับเมียคนอื่นหรอกใช่ไหม”
“ต่อให้มีลูกเป็นโขยงผมก็จะเอาว่ะครับ” ภูริสโต้ตอบและมองกฤตนนท์ด้วยสายตากวนๆ มีความท้าทายอยู่ในที ขวดแก้วจึงได้แต่อ้าปากค้างกับคำพูดอันชวนให้อับอายนั้น

...............................................