เจ้านายขา

***ใครอุดหนุนฉบับเต็มฝากดาวน์โหลดเป็น pdf ก่อนนะคะ หลังจากนั้นอ่านจากใจนักเขียนให้ละเอียดค่ะ มีแจกของที่ระลึก 5 รางวัลนะคะ ทำตามกติกาและขอรับของที่ระลึกได้ที่ facebook ขยาทิมาต หรือ email kayatimat@gmail.com***

*** ใครไม่ทันเป็น 5 ท่านแรก แต่อยากได้ของที่ระลึกก็สามารถทำกติกา แล้วติดต่อคนเขียนได้เช่นกันค่ะ เรามีของที่ระลึกชิ้นอื่น แจกให้อีก 5-10 ชิ้นค่ะ***

อย่าลืมอ่านจากใจนักเขียน ในฉบับ pdf เล่มเต็มเท่านั้นนะคะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

สรัญญา...เธอเป็นลูกน้องสาวที่ตื่นขึ้นมาพร้อมข้อหาว่าเธอ ‘ลวนลาม’ เขา
ชลทิศ...เขาเป็นเจ้านายและก็เป็นคนที่ ‘เสียตัว’ ให้กับเธอ

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

“มองพี่แบบนี้ พี่ก็อายเป็นนะ”
สรัญญาเผลอหน้าแดงแป๊ด ตอนเห็นเขารีบหยิบหมอนขึ้นมากอดบังร่างที่เปลือยเปล่าให้พ้นจากสายตาของเธอ
“พี่กลัวรัญจะทอดทิ้งพี่”
“.....?” นี่คือเรื่องบ้าอะไร เธออยากถามออกไป
“สัญญากับพี่ได้ไหมว่ารัญจะรับผิดชอบพี่ จะไม่ทอดทิ้งพี่...”
สรัญญารู้สึกว่าตัวเองขมวดคิ้วแน่นมากจนเธอนึกกลัวว่าจะปวดหัว เธอหูฝาด หรือว่าเขาแค่พูดล้อเธอเล่น
นี่โลกกลับ หรือเขาบ้ากันนะ
“รัญทำหน้าแบบนี้จะฟันแล้วทิ้งใช่ไหม จะได้พี่แล้วก็ไม่รับผิดชอบใช่ไหม!?”
สรัญญาคิดว่าตัวเองยกมือขึ้นกุมขมับ นี่ชลทิศซีเรียสกับการต้องเสียตัวให้เธอขนาดนี้เลยเหรอ เธอมองคนที่สะบัดสะบิ้งเหมือนนางร้ายในละครที่ต้องการการรับผิดชอบ ต้องการจับพระเอก
“คุณชลทิศคะ...”
“คุณชลทิศ!”
คล้ายไมเกรนจะขึ้นด้วย เธอมองคนที่ขึ้นเสียงซะดังลั่น
“คุณชลทิศเหรอ”
เธอมองคนที่เรียกชื่อตนเองซ้ำ บอกตามตรงไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าเธอเรียกชื่อเขาผิดตรงไหน
“นี่...รัญจะเอาแบบนี้จริงๆ ใช่ไหม?”
“คะ?” คนที่สับสนจนพูดอะไรไม่ถูก ได้แต่ครวญเบาๆ แทนคำถาม
“ถ้าเรียกกันแบบนี้ พี่คงต้องบอกว่าเรื่องของเราคงจะจบลงแค่เราสองคนไม่ได้แล้ว...”