ยอดเสน่หาเรลานี

คำโปรย...

“คะ อา...”
“อาขอโทษ ไม่โกรธอานะ” ถามพลางกดปากหยักร้อนประทับบนหน้าผากเนียนราวกับเป็นการย้ำเตือนในความรู้สึกบางอย่าง ในขณะเดียวกันเขาก็กำลังต่อต้านกับความต้องการในร่างกายที่กำลังปะทุขึ้น
“ขะ ขอโทษ ขอโทษเรื่องอะไรคะ?” คนงุนงงในรสสัมผัสแปลกใหม่เอ่ยถามอย่างไม่ค่อยเข้าใจเสียทีเดียว
“ก็เรื่องที่อาจูบเรล่าไง” (จูบซะจนบาร์บี้ของอาถึงจุดสุดยอด)
ประโยคหลังเขาพูดกับตัวเองอยู่ในใจ และรวบรวมพลังทั้งหมดให้อดทนอดกลั้น ไม่ทำอะไรตามใจอยากจะทำกับร่างน้อยที่กำลังเอนร่างเอียงซบอกอุ่น
“ถ้าอาสัญญาว่าจะไม่จูบกับใครนอกจากเรล่าอีก สัญญาค่ะว่าจะไม่โกรธ” ตัดสินใจตอบโดยไม่ต้องคิดทบทวนอะไร คำตอบมันซ่อนอยู่ในก้นบึ้งของหัวใจอยู่แล้ว บวกกับความพอใจในคำเฉลยของเขาเรื่องความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนนั้น
หนุ่มใหญ่รับรู้ถึงความรุนแรงในการเคลื่อนไหว ของก้อนเนื้อที่เรียกว่าหัวใจในหน้าอกด้านซ้าย ราวกับมันจะหลุดโลดออกมาทางด้านนอกเพราะความปิติเต็มเปี่ยมจนล้นอก
เมื่อโสตประสาทรับรู้ ส่งสารไปยังสมองแล้วประมวลผลในความหมายของผู้พูดให้เขาได้รับทราบ พร้อมกับเขาเองก็รีบให้คำมั่นเพื่อให้เธอมั่นใจ ว่าเขาจะไม่ยอมให้มีอะไร หรือเหตุการณ์ใดๆ มากระทบจิตใจ ยอดรักยอดเสน่หาของเขาได้อีก
“สัญญาครับ อาจะไม่ให้ใครมาทับรอยเรล่า”
แน้...เขาล้อเลียนคำพูดเธอเมื่อหลายวันก่อน เธอจำได้
“อาทัช...เลียนแบบ เรล่าจะเก็บค่าลิขสิทธิ์ ”
“อาพูดจริง ถ้าอยากเก็บอาก็จะให้ ลิขสิทธิ์หัวใจ ตรงนี้อายกให้เรล่า เป็นของเรล่าเพียงคนเดียว” ไม่พูดเปล่า จับมือเรียวของเด็กสาวมาวางทาบปากหยักของตัวเองไว้ก่อนจะไล่จูบเบาๆ บนนิ้วเรียวขาวทีละนิ้วด้วยความรักเต็มเปี่ยม
++++++++++++++++++++++++++++++

***กรุณาอ่านตัวอย่างก่อนตัดสินใจดาว์นโหลด
***เรื่องนี้เป็นเรื่องราวรุ่นลูกของคุณปากับน้องเร จาก ‘หลงเล่ห์เสน่หา...คุณป๋าเพลย์บอย’ แต่ก็สามารถแยกอ่านได้ค่ะ