มือปราบสะท้านสิบทิศ ตอน คืนความสุขให้ชุมชน เล่ม ๑

เมื่อมีกลุ่มคนรวมตัวกันก่อความไม่สงบ สร้างสถานการณ์ และสร้างความปั่นป่วนให้เกิดขึ้นบนผืนแผ่นดิน เพราะขัดแย้งในเรื่องของความคิดที่เห็นต่าง ทางหน่วยเหนือจึงส่งหน่วยงานของตนเองมาเพื่อคืนความสุขให้กับแผ่นดิน
ฝ่ายตำรวจจึงส่งมือปราบพระกาฬ นำโดยพล.ต.ท.สงคราม ยามอุทิศ ผู้ช่วยผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ เจ้าแห่งตำนานมือปราบสิบแผ่นดินอันลือลั่นในอดีตเมื่อยี่สิบปีก่อนโน้น และมีสโลแกนที่ดังกึกก้องไปทั้งสิบทิศนั่นก็คือ...
จะไม่รีดไถให้สิ้นคิด จะพิชิตโจรจัญไรไม่หวั่นไหว
จะรักษาเกียรติตำรวจให้เกริกไกร จะคุ้มภัยให้ประชาได้อยู่เย็น
พร้อมด้วย พล.ต.ต.เอกรัตน์ รัตนา ผู้บังคับการตำรวจภูธรเวียงชัย มือปราบหน้าหยก ลูกศิษย์มือปราบสิบแผ่นดินรุ่นที่หนึ่ง ผู้มีสโลแกนว่า...
คนมีทรัพย์หนึ่ง คนมีสมัครพรรคพวกหนึ่งและคนมีบารมีหนึ่ง มีคดีความต้องติดคุก ไม่มีอภิสิทธิ์ใดๆทั้งสิ้น!
พ.ต.อ.แดน นรชน ผู้กำกับการสถานีตำรวจเพียงเดือน มือปราบสิบห้าอันตราย ลูกศิษย์มือปราบสิบแผ่นดินรุ่นที่สอง เจ้าของสโลแกนอันลือลั่นคือ
ข้าจะพิทักษ์ และรับใช้ประชาชน ข้าจะอดทนต่อความลำบาก ข้าจะไม่มักมากในลาภผล ข้าจะมุ่งบำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์ต่อสังคม
และ พ.ต.ท.ภุชงค์ นาคราช สวป.ผาดิน มือปราบสะท้านแผ่นดิน ผู้ซึ่งเดินตามแนวทางของ พ.ต.อ.แดน และยึดถือมือปราบสิบแผ่นดินเป็นแม่แบบอย่างเคร่งครัด มีสโลแกนอันอบอุ่นต่อมวลชนคือ...
หลับเถิดประชา ข้าจะคุ้มภัย
กลุ่มมือปราบพระกาฬจะใช้วิธีการใด เพื่อลดความขัดแย้ง และคืนความสุขให้แผ่นดินในครั้งนี้
แฟนพันธุ์แท้ของ “สิงขร” ต้องไม่พลาดผลงานเรื่องเยี่ยม ที่ได้บรรจงสรรค์สร้างนิยายน้ำดี ซึ่งเกิดขึ้นจริงบนโลกใบนี้ รับรองว่า...สนุกครบทุกรส จนคุณวางไม่ลงอย่างแน่นอนใน “มือปราบสะท้านสิบทิศ ตอนคืนความสุขให้ชุมชน” ซึ่งเป็นอีกภาคหนึ่งของ มือปราบสิบแผ่นดินที่โด่งดังและเป็นที่ชื่นชอบ ครองใจท่านผู้อ่านมาแล้วครับ
ตัวอย่างบางตอน
คคส.ช่วยพวกเราด้วย
พ.ต.อ.แดน และ พ.ต.ท.ภุชงค์ ผวาเข้าไปหาทันทีด้วยสัญชาติญาณของผู้พิทักษ์สันติราษฎร
โดยแท้...
"ให้ช่วยอะไร"
"ใครทำให้เดือดร้อน"
นายตำรวจหนุ่มใหญ่ทั้งสองถามตามลำดับ
ตัวแทนซึ่งเป็นชายสูงวัยก้าวออกมาหนึ่งก้าว ยกมือไหว้กราด
ในนาทีนั้น...พล.ต.ท.สงคราม และ พล.ต.ต.วิน มายืนประจันหน้าพอดี
"ผมกับพี่น้องของผมมาจากบ้านดงเย็น อำเภอเวียงฟ้า เวียงเชียงใหญ่ครับ ผมชื่อนายตัน นามสกุล สมใจนึก เป็นหนึ่งในแกนนำหมู่บ้านรวมทั้งหมดห้าคน เมื่ออาทิตย์ก่อนโดนยิงตายไปหนึ่ง เวลานี้เหลือสี่ พวกเอ็งก้าวออกมาเร็ว"
ชายฉกรรจ์อีกสามซึ่งต่างวัยกัน ก้าวออกมาจากกลุ่มชาวบ้าน
นายตัน สมใจนึกกล่าวเสียงดังฟังชัดอีกว่า...
"เราทั้งสี่ที่เหลือ ร่วมกับชาวบ้านดงเย็นต่อต้านการทำเหมืองแร่ไทเทเนียมครับ"
"ต่อต้านทำไม"พ.ต.อ.แดนถาม
"เพราะมันทำให้น้ำเสีย ชาวบ้านสามหมู่บ้านออกผื่นคัน ท้องเสียบ่อยด้วยครับเมื่อใช้น้ำ"
พล.ต.ท.สงครามรีบถามขึ้น...
"เดี๋ยวก่อน ผมถามหน่อย รู้ได้ยังไงว่าผมกับทีมงานมากินอาหารที่นี่ แล้วดงเย็นมาที่นี่ระยะ ทางร่วมๆสองร้อยกิโลเมตรนะนายตัน"
"ผมอ่านข่าวเมื่อวาน เรื่องที่มือปราบสิบแผ่นดินปราบไอ้รองผู้กำกับค้ายาบ้าเสียเอง และสมัยผมหนุ่มๆก็เคยได้ยินชื่อเสียงของท่าน จึงชวนกันเหมารถคนบ้านเดียวกัน ออกจากบ้านแต่เช้าตรู่มาที่นี่ ถามมาเรื่อยๆครับ ท่านเป็นคนที่ชอบฟันพวกมีอิทธิพล พวกเราจึงดั้นด้นมาพึ่งบารมีท่านครับ"
"อ้อ...แล้วชาวบ้านเดือดร้อนอะไร ไหนลองว่ามาให้หมดๆซิ"พล.ต.ท.สงครามบอก
นายตัน สมใจนึก ขยับอีกว่า..."บริษัทเหมืองแร่จงจิตรขุดแร่ไทเทเนียมต้นน้ำลำธารหมู่บ้านผม หมู่บ้านกล้วยใต้ และบ้านสันกลาง ทำให้หมู่บ้านเราทั้งสามเดือดร้อนเรื่องน้ำเพราะมีกลิ่น มีสี ใช้อาบใช้ซักเสื้อผ้าอย่างเก่าก่อนไม่ได้อีกแล้ว บริษัทจะอพยพพวกเราไปอยู่ที่ใหม่ พวกเราไปไม่ได้เพราะที่ทำกินเราอยู่ที่ดงเย็น อยู่กันมาหลายชั่วคนแล้วครับ"
แกนนำชาวบ้านอีกคนสอดขึ้น..."ผมนายชาติ คนตรง และนี่อนุชา คนตรง น้องชายคนสุดท้องผมขอเสริมจากที่พี่ตันพูด พวกบริษัทจ้างมือปืนยิงนายอ้าย คนตรง พี่ชายคนโตผมตายด้วยครับแล้วขู่ว่าจะ
ฆ่าแกนนำให้ตายโหงหมด"
แกนนำที่เป็นหญิงเอ่ยเช่นกัน..."ข้าเจ้านิภา เดือนแจ่ม ไม่พอใจเป็นอย่างยิ่งที่หลายวันก่อน ผู้พันสว่างภพหัวหน้าหน่วยทหารพัฒนาพาทหารเกือบสิบคนเข้ามาในหมู่บ้านทั้งขู่ทั้งปลอบพวกเราให้ยุติการต่อต้านเหมืองแร่ ไม่เช่นนั้นเตรียมต่อโลง ข้าเจ้าว่าทำไมทหารถึงทำเช่นนี้ทั้งๆที่เป็นหน่วยพัฒนา พวกข้าเจ้าหมดที่พึ่งแล้วเจ้า"
"เอ๊ะ...ทหารไปเกี่ยวอะไรด้วย"พล.ต.ต.วิน ถามขึ้น
"ที่บ้านผมมีหน่วยทหารพัฒนามาตั้งอยู่ คิดว่าคงมีส่วนได้ส่วนเสียกับบริษัทจงจิตครับ"
แกนนำแห่งดงเย็นบอกเป็นเสียงเดียวกันหมด
พล.ต.ท.สงครามพยักหน้ารับทราบ แล้วถามต่ออีกว่า..."บริษัทที่ว่าขุดแร่มานานยัง"
"เกือบปีแล้วครับ พวกผมต่อต้านมาแต่ต้นแต่ทางการกลับอนุญาตให้ขุด ร้ายที่สุดในเวลานี้
คือ...กำนันตำบลห้วยไผ่ อบต.ห้วยไผ่ ทหารหน่วยพัฒนา ฝ่ายอำเภอเวียงฟ้า ตำรวจโรงพักเวียงฟ้าต่างก็เข้ามาทั้งขู่ทั้งปลอบให้พวกเรายุติการประท้วงเหมืองแร่ ไม่เช่นนั้นจะโดนต่างๆนานา เราหมดที่พึ่งจริงๆแล้วท่านมือปราบสิบทิศ"
แกนนำทั้งสี่บอกเป็นเสียงเดียวกัน
"สิบแผ่นดิน"พล.ต.ต.วินรีบบอก
พ.ต.อ.แดนหันมาทาง พล.ต.ท.สงครามถามเสียงแผ่ว...
"อาจารย์ครับ จะมอบให้ท่านเอกรัตน์ดำเนินการหรือเราจะลุยเองครับ"
"ถ้าข้าราชการเข้าไปเกี่ยวข้องมากมายแบบนี้ ตึงมือเอกรัตน์แน่ๆเราจะลุยเอง พวกคุณช่วยกันสอบถามรายละเอียด เดี๋ยวเราไปวิเคราะห์กัน ผมไปที่รถก่อนนะ เฮ้ยวินไปกัน"
จากนั้น...พ.ต.อ.แดนสอบถามรายละเอียดจากตัวแทนดงเย็น ทุกคนในทีมงานก็ช่วยกันสอบถามด้วย จนในที่สุดนายตันหนึ่งในแกนนำก็ถามขึ้น...
"ตกลงพวกท่านจะช่วยพวกผมมั้ยครับ"
"ช่วยแน่นอน แต่พวกผมจะต้องหาข้อมูลทางฝ่ายอื่นประกอบ เพราะตีกลองหน้าเดียวได้ยินเสียงเดียว ต้องตีทั้งสองหน้าให้ได้ยินเสียก่อนแล้วเอามาพิจารณาดู ตอนนี้ขอให้พี่ๆกลับไปก่อน"
"ได้ พวกผมจะรอที่บ้าน"