เล่ห์รักคดีร้าย

เขาไม่ชอบเลยกับยัยคุณหนูขี้วีนมารยาท(ยอด)แย่อย่างเธอ
แต่เขม่นไปเขม่นมา กลับอยากจะคว้าหัวใจเธอซะงั้น
เสร็จแล้วทีนี้เรื่องงานเข้าก็มา เมื่อหัวใจเธอเขาก็อยากจะคว้า
กับหน้าที่ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ก็ต้องทำ

“ว้าย!”
รู้ตอนนี้ก็สายเสียแล้ว เพราะแขนบางถูกกระตุกให้นั่งลงไปบนเตียงพร้อมคนกระตุก แต่ถ้านั่งธรรมดาหล่อนจะไม่ตกใจหรอก แต่เขาดันกระตุกหล่อนให้นั่งลงไปบนตักแกร่งของเขานี่สิที่มาของอาการร้อนๆหนาวๆ แถมหนวดปลาหมึกของเขายังกอดรัดหน้าท้องหล่อนเสียแน่นเชียว
“ปล่อยนะ ! นี่ไง คาหนังคาเขา ว่าคุณนั่นแหละที่ทำให้ฉันต้องร้องวี้ดว้าย”
“ยังไม่ได้ทำเลย...”
มือหนาเอื้อมขึ้นไปรั้งใบหน้าเนียนให้หันมาสบตา
“...แต่ก็อยากลองทำดูเหมือนกันนะ จะให้ทำหรือเปล่าล่ะ”
ทั้งสีหน้าทั้งแววตามาเต็มขนาดนี้ เธอไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเขาหมายถึงเสียงวี้ดว้ายธรรมดาเสียเมื่อไร
“นี่ขอกันแบบนี้เลยเหรอ”
“ก็เป็นตำรวจอ่ะ จะให้ขืนใจได้ไง หรือว่าคุณจะให้ผมขืนใจ ชอบแบบโหดๆ เถื่อนๆ ผมสวมบทผู้ร้ายก็ได้นะ”
เพลิงกาฬยิ้มกรุ้มกริ่ม มือหนาก็เลื่อนไล้ไปตามแก้มเนียนช้าๆ จนตอนนี้มันลูบไปมาเบาๆอยู่ตรงกลีบปากอิ่ม ในใจก็คิดว่าหล่อนหน้าแดงขนาดนี้ ไม่รอดมือเขาหรอก
“บ้า !”
“บ้าแล้วอยากลองไหม ?”