ดั่งต้องมนต์มาเฟีย ซีรี่ส์ ทายาทมาเฟีย VII

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องสุดท้ายใน ซีรี่ส์ชุด ทายาทมาเฟีย ซึ่งเป็นภาคต่อรุ่นลูกของซีรี่ส์ หวานใจนายมาเฟีย โดยซีรี่ส์ชุดนี้จะมีด้วยกันทั้งหมด 7 เรื่อง ได้แก่
1. ป่วนหัวใจคุณชายมาเฟีย
2. กำราบหัวใจยัยคุณหนูมาเฟีย
3. หลงเสน่หามาเฟีย
4. เล่ห์ร้ายอุบายมาเฟีย
5. ลวงรักมาเฟียร้าย
6. ลวงหัวใจนายมาเฟีย
7. ดั่งต้องมนต์มาเฟีย
ฝากติดตามทุกเรื่องด้วยนะคะ

เนื้อหาโดยย่อของเรื่อง ดั่งต้องมนต์มาเฟีย

โรนัน ชาโรนอฟ วัย 29 ปี
ทายาทเพียงคนเดียวของโรมันและแองเจล่า ชาโรนอฟ
ดุดัน โหดเหี้ยม เฉียบขาด เจ้าเสน่ห์ แต่ลึกๆ แล้วเขาค่อนข้างขี้เหงา

มนัสวีร์ ลอว์เรนส์ วัย 20 ปี
บุตรสาวเพียงคนเดียวของนายคริสโตเฟอร์และนางมานิสา ลอว์เรนส์
ผู้จัดการทั่วไปของโรงแรมในเครือแมคคานี่
สาวร่าเริง สดใส มีน้ำใจ ชอบช่วยเหลือผู้อื่น

เมื่อพรหมลิขิตนำพาให้
“สาวน้อยน่ารัก” มาพบกับ “มาเฟียผู้เหี้ยมโหด”
เหตุการณ์จะเป็นเช่นไร
เมื่อผู้เป็นบิดากระทำความผิดร้ายแรงโดยการฉ้อโกงบริษัทแล้วหนีหายไปอย่างไร้ร่องรอย
เธอซึ่งเป็นลูกจำต้องทำงานชดใช้หนี้แทน
เธอยอมให้เขาโขกสับทุกอย่าง
เป็นเพียงลูกจ้างที่ไร้ซึ่งรายได้
อีกทั้งเธอยังหลงรักเจ้านายป่าเถื่อนเช่นเขาจนหมดหัวใจ
ติดตามเรื่องราวความรักสุดแสนอลเวงครั้งนี้ได้ใน

“ดั่งต้องมนต์มาเฟีย”

************************************************

โปรย...

“ว๊าย! คุณ...เข้ามาทำไมคะ” มนัสวีร์ร้องเสียงหลง เพราะเธอมีเพียงชั้นในตัวล่างปกปิดร่างกายเท่านั้น เนื่องจากเธอเปิดก๊อกน้ำแรงเกินไปทำให้น้ำกระเด็นใส่เสื้อของเธอจนเปียกชุ่มจึงต้องเปลี่ยนบราเซียและเสื้อตัวใหม่

แทนที่เขาจะก้าวออกไปตามที่เธอบอก แต่ขาของเขากลับก้าวไปหาเธออย่างช้าๆ สายตาคมจับจ้องไปที่เรือนร่างงามอีกทั้งทรวงอกอิ่มที่สองมือเล็กปิดแทบไม่มิด

“คุณ...จะทำอะไรคะ หนูบอกให้ออกไปก่อนไง หนูจะเปลี่ยนเสื้อ” เธอก้าวถอยหลังหนีเขาจนแผ่นหลังบางแนบชิดกับประตูตู้เสื้อผ้าอย่างไม่อาจหลีกหนีไปทางใดได้อีก

“คิดจะยั่วฉันเหรอสาวน้อย” มือหนาโอบเอวคอดเอาไว้เมื่อเขามาประชิดตัวเธอได้

“ปละ...เปล่านะคะ หนูไม่ได้...”

“บอกเอาไว้เลยนะ ว่าฉันไม่ได้คิดพิศวาสเธอ...แม้แต่นิดเดียว”

คนที่บอกไม่ได้คิดอะไรประกบปากหนาลงบนปากอิ่มที่ตั้งท่าจะอธิบายว่าเธอไม่ได้ยั่วยวนเขาแม้แต่น้อย

ริมฝีปากบนล่างของเธอถูกเขาครอบครองอย่างเอาแต่ใจ เด็กสาวตกใจจนมือไม้สั่นทำอะไรไม่ถูก สองมือเล็กพยายามดันร่างหนาออกไปให้ห่าง แต่กลับกลายเป็นชักนำให้อกแกร่งเข้ามาแนบกับอกนุ่มโดยอัตโนมัติ

มือหนาลูบไล้เอวคอดพร้อมกับบดขยี้ปากเล็กอย่างเร่าร้อนอย่างคนที่ขาดสติ
มนัสวีร์แทบจะยืนไม่อยู่เมื่อถูกเขาจู่โจมอย่างหนักหน่วง ร่างเล็กโอนเอนจวนเจียนจะล้มลงไป โรนันจึงอุ้มเธอขึ้นมาแล้วพาไปที่เตียงใหญ่อย่างรวดเร็ว

“อย่าค่ะ อย่าทำอะไรหนูอีกเลยนะคะ หนูไม่ได้ยั่วคุณนะคะ แต่เสื้อหนูมันเปียกเลยต้องเปลี่ยนใหม่ หนู...”

“ฉันรู้..สาวน้อย” เขามองเรือนร่างงามตรงหน้าอย่างหลงใหล คนอย่างเธอคงไม่ได้คิดจะยั่วเขาจริงๆ แต่ตอนนี้เขาไม่อยากสนใจอะไรอีกแล้ว

“คุณจะไม่ทำ...”

“แล้วคิดว่าฉันจะทำอะไรเธอล่ะ ผู้ชายกับผู้หญิงอยู่ด้วยกันสองต่อสอง แถมเธอยัง...อยู่ในสภาพเกือบเปลือยแบบนี้อีกน่ะ”

“ตะ...แต่ว่า...คุณบอกว่า...ไม่ได้...พะ...พิศวาส...หนูนี่คะ คุณคงไม่...ทำอะไรหนูจริงๆ ใช่ไหมคะ” เธอเลื่อนมือที่ดันอกกว้างมาปิดบังสองเต้าอวบอิ่มเอาไว้แทน

“ไม่รู้สิ บางทีการใช้หนี้ของเรา...อาจจะต้องมีเงื่อนไขอะไรเพิ่มเติมสักหน่อยล่ะมั้ง มันถึงจะคุ้มค่ากับสิ่งที่ฉันเสียไปบ้าง”