LOW HANKER ตะวันตกดิน 3

“ฉันทำให้ขมเป็นแบบนี้”
ก่อนตะวันลา ก่อนฟ้าเปลี่ยน ก่อนฝนตกฟ้าร้องท้องน้ำสีดำจะมาถึง...
ที่นั่นเป็นโรงอุปรากร เวทีสุดท้ายที่อีริคส่งคริสตินให้เฉิดฉายได้เท่านี้
เขารู้ว่าตะวันฉายจะมีสภาพแบบไหนในหลังจากนี้
แต่เขาไม่ได้รู้ดีที่สุดว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเวลานั้นยังไม่มาถึง…
“เป็นคุณ?”
“ฉันเอง ฉันทำ”
ตะวันฉายยิ้มกว้าง ที่แท้ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่ภาสกรมอบให้เขา
เสียงหัวเราะขบขันดังแข่งกับสายฝนที่เริ่มกระหน่ำลงมาเป็นละอองฟุ้งชุ่มฉ่ำกระจายไปหมด
"คุณฆ่าผมแล้ว...คุณได้ฆ่าผมแล้ว ผมเหมือนตายแต่ผมยังไม่ตาย"
ตะวันฉายแค่นหัวเราะจนกลายเป็นเสียงสะอื้นและหยาดน้ำตา
"ฉันฆ่าตะวันฉาย แต่ฉันไม่ได้ฆ่าขม เพราะฉันอยากได้ขมไม่ใช่ตะวันฉาย"
ก่อนทิ้งให้ภาสกรอยู่กับความบ้าคลั่ง
ในเวลาที่ตะวันลา ฟ้าเปลี่ยน ฝนตกฟ้าร้องท้องน้ำสีดำมาถึง
"กูไม่ให้! ไม่มีตะวันฉายก็ไม่มีไอ้ขม กูไม่มี มึงก็ต้องไม่ได้!"
ท้องน้ำสีดำทะมึนโอบรับหนึ่งชีวิตบัดซบเอาไว้ อันตรธานหายไปพร้อมสายฝน
เขาไม่ได้ทั้งขมและไม่ได้ทั้งตะวันฉาย เขาไม่ได้อะไรเลยนอกจากมือที่ว่างเปล่า
...เก่งเกินไปแล้วตัวร้าย…
“ขมยังอยู่ ฉันรู้”