LOW HANKER ตะวันตกดิน 2

"ถ้าตายแล้วได้เกิดใหม่ ชาติหน้าขอให้เกิดเป็นคุณขม
คนที่ใครก็ต้องการ คนที่ใครก็สนใจ ให้มันเป็นที่รัก
ให้มันห้อมล้อมเป็นที่ต้องการ ไม่ใช่ไอ้ขมขื่น...ไม่ใช่...ไอ้...ขมขื่น..."
ความปรารถนาจากส่วนลึกของจิตใจที่แท้จริง รากหญ้าที่โลกลืม
ยังต้นเติบโตมาท่ามกลางฝ่าเท้าที่เหยียบย่ำของผู้คน วัชพืชผู้ไม่เป็นที่ต้องการ
มีความปรารถนาที่ใครฟังแล้วเป็นต้องสะเทือนไปทั้งใจ
ภายใต้ความเก่งกาจของเปลือกนอก ยังมีความอ่อนแอบอบช้ำอยู่ข้างใน
มีเพียงหนึ่งคนที่ได้ฟังคำขอของมัน คนคนนั้นคือเขา
ภาสกร จรณินท์ คนที่ครั้งหนึ่งเคยสูญเสียความสมบูรณ์แบบในชีวิต
เขาสังเวยความรักแสนโง่เขลาด้วยใบหน้าข้างหนึ่งจนเสียโฉม
เขาผู้ไม่ต่างจากอีริค ปีศาจแห่งโรงอุปรากร
เสกสรรบันดาลให้หนึ่งชีวิตรากหญ้ากลายเป็นคริสตินของเขา
“จงอย่าเป็นตะวันหลงใหลในแสงสว่างที่คนโจษจันถึง
เพราะฉันไม่อยากเป็นปีศาจแห่งโรงอุปรากร ทำให้นายเป็นตะวันไร้ค่าตอนตกดิน”