หวาม (หวาน) รัก

“พี่เจตน์!”
คนถูกเรียกถึงกับสะดุ้งสุดตัว
“ว่าไง”
เขาไม่อยากคุยกับยัยเด็กแสบตรงหน้าหรอก วีรกรรมของเธอสมัยก่อนทำเขาจำไม่ลืม
“ทำยังกับไม่อยากพูดกับหนูมินเลย”
เธอเอามือไขว้ไปด้านหลัง ทำปากยื่นเหมือนน้อยใจ
“ถ้าไม่มีอะไรพี่จะเข้าไร่แล้วนะ มีงานต้องทำอีกเยอะ”
“ถึงพี่เจตน์จะไม่อยากคุยกับหนูมิน แต่พี่เจตน์ลืมรูดซิบกางเกงค่ะ”
“เฮ้ย!”
เจตน์คว้าเป้ากางเกงลนลานรูดซิบแต่ปรากฏว่า!!
มันก็รูดแล้วนี่นา…
“โอ๊ย! ขำ พี่เจตน์นี่หลอกง่ายเหมือนเดิมเลยนะคะ ฮ่าๆๆๆ”
ยัยเด็กแสบหัวเราะชอบใจ ก่อนจะวิ่งหนีเข้าบ้านไปอย่างมีความสุข เจตน์โมโหนัก เขาวิ่งกวดตามยัยลูกลิงไปทั่วบ้าน แต่จับไม่ได้ วิ่งเร็วยังกับปรอท
“พี่เจตน์เอายาดมไหมคะ นี่แหละเขาว่าคนแก่”
เธอแลบลิ้นปลิ้นตาใส่เขา ในขณะที่เจตน์นั่งพักเพราะวิ่งไล่จับเธอไม่ทัน