ดวงใจพบรัก

ติณณ์ ผู้ชายรักสงบคนหนึ่งที่อยู่ดีๆก็ถูกญาติผู้น้องโยนภาระมาให้โดยที่ไม่เปิดโอกาสให้เขาได้ปฏิเสธ จากตอนแรกที่รู้สึกไม่ชอบใจและต่อต้าน แต่พอนานเข้า ใจมันกลับผูกพันกับตัวภาระที่โดนมัดมือชกมาให้โดยไม่รู้ตัว แต่จะทำยังไงดีในเมื่อตัวภาระที่ตัวเองมีใจให้นั้น กลับมีเจ้าของเสียแล้ว....

----------------------------

"ผมมีกฎของการอยู่ร่วมบ้านที่อยากจะบอกให้คุณฟัง และกฎพวกนี้คุณต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดโดยไม่มีข้อยกเว้น ข้อแรกคุณก็น่าจะรู้แล้ว.. " หยุดพูดพร้อมกับพยักเพยิดไปทางฝั่งพื้นที่ของตัวเอง ก่อนจะพูดต่อ
"ฝั่งห้องนอนของผม คุณห้ามเข้าไปยุ่มย่ามเด็ดขาด ข้อสอง ห้ามทำบ้านของผมสกปรกเลอะเทอะ เพราะว่าผมเป็นคนชอบความสะอาดและมีระเบียบเรียบร้อย ส่วนข้อสุดท้ายคุณต้องแต่งตัวให้รัดกุม ห้ามแต่งตัวโป๊หรือนุ่งน้อยห่มน้อยออกมาในพื้นที่ส่วนกลางเด็ดขาด ไม่ว่าจะห้องรับแขก ห้องครัวหรือระเบียงบ้าน ...ที่ผมพูดทั้งหมดมานี่คุณทำได้ทุกข้อใช่ไหม" ท้ายประโยคถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง แพรไพลินทำหน้าเหวอเล็กน้อย ไอ้สองข้อแรกเธอก็เข้าใจอยู่หรอกนะ แต่ไอ้กฎข้อ 3 นี่มันฟังแปลกๆ ไม่ใช่ว่าเธอทำไม่ได้ เพราะปกติเธอก็แต่งตัวมิดชิดอยู่แล้ว เธอรู้ดีว่าเธอมีส่วนนั้นใหญ่เกินตัวเลยไม่อยากจะเปิดเผยมากนัก แต่เธอก็แค่ตลกที่เขาออกกฎมาแบบนี้ นี่เขากลัวเธอจะแต่งตัวยั่วเขาหรือไงกัน ...ฝันไปเถอะย่ะ!

------------------
"ก็แล้วคุณติณณ์อยากจะกินอะไรล่ะคะ" พูดเสร็จก็เม้มปากตัวเองแน่น ลางสังหรณ์มันบอกว่าเธอกำลังจะเสียรู้เขาเข้าให้แล้ว ติณณ์หัวเราะเมื่อเห็นท่าทางนั้น ก่อนจะโน้มตัวไปกระซิบข้างกกหู
"อยากกินทับทิม ...ได้ไหม" ท้ายประโยคออดอ้อนเสียงนุ่มจนคนฟังระทวยแต่ก็ต้องทำใจแข็งเรียกสติให้กลับมาอยู่กับเนื้อกับตัว
"ไม่ได้ค่ะ ทับทิมไม่พูดกับคุณติณณ์แล้ว" เดินหน้าง้ำกลับไปนั่งที่โต๊ะตัวเองก่อนจะก้มหน้าก้มตาทำงาน ไม่คิดจะใส่ใจกับเสียงหัวเราะขบขันของใครบางคน ติณณ์มองนางอายที่นั่งก้มหน้าแก้มแดงระเรื่อ สายตาคมคู่นั้นฉายแววรักใคร่เอ็นดูอย่างชัดเจน


+++ คำเตือน รบกวนโหลดตัวอย่างอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ ขอบคุณมากค่ะ :)