เงาสายรุ้ง

ใครจะรู้ว่าชีวิตต่างแดนไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป คนร้อยพ่อพันแม่มาเจอกัน ตั้งแต่ยาจกเข็ญใจไปจนถึงมหาเศรษฐี
มีความเหงาและความงามแห่งธรรมชาติร้อยรัดเข้าไว้ด้วยกัน
ขับเคลื่อนด้วยสัญชาตญาณการเอาตัวรอด
ใครแกร่ง... คนนั้นก็รอด
ใครอ่อนแอ... ก็ต้องแพ้ไป
=======
ดารณีไม่รู้เหมือนกันว่า...เหตุใดหล่อนจึงเปลี่ยนใจง่ายดายนัก ความรักเข้ามาและจากไปรวดเร็วเหมือนไม่เคยเกิดขึ้น
แต่ครั้งนี้... เป็นครั้งสุดท้าย จิณห์จิตติไม่เหมือนใคร ไม่มีอีกแล้วกับการเปลี่ยนใจ เขาคือคนที่หล่อนรัก และฝากหัวใจไว้ทั้งชีวิต

รักหรือ...เขาอยากจะหัวเราะ เขาไปรักหล่อนตั้งแต่เมื่อไรกัน คุยกันตั้งแต่แรกแล้วว่าถ้ารักเมื่อไรจะบอก หล่อนไม่มีคุณสมบัติผู้หญิงที่เขาต้องการเลยสักนิด
ไม่เหมือนดารณี... ที่สะกดสายตาและหัวใจเขาไว้แนบแน่นตั้งแต่แรก

แต่ดารณีจะเป็นรักครั้งสุดท้ายของเขาหรือไม่ก็อีกเรื่องหนึ่ง
หรือหล่อนก็เป็นเพียงเงา...ที่ไม่ใช่สายรุ้งที่แท้จริง

******
สำหรับบางคน เดินทางตามหาสายรุ้งแห่งรักเรื่อยมา เมื่อเห็นแสงระยิบระยับจับตาเบื้องหน้า ก็เข้าใจไปว่ามันคือสายรุ้งอันเพริศแพร้วที่รอคอย
ไม่เคยเฉลียวใจว่ามันเป็นเพียงม่านหมอกสีเทาที่บดบังแสงรุ้งหลังเมฆฝน
เงาสีเทาที่เป็นเพียงภาพจำลองของสายรุ้ง

เป็นมายาแห่งความรัก ที่มาพร้อมกับความเหงาในต่างแดน

และสำหรับบางคน ไม่เคยรู้ว่าตัวเองโชคดี มีรุ้งแห่งรักพาดผ่านอยู่ตรงหน้า
ปล่อยให้เงาสีทะมึนแห่งอดีตและความเจ็บช้ำ บดบังความรักไปอย่างน่าเสียดาย