หมายใจรักปักใจปอง

แรกพบสบตาก็ว่า...ใช่
ยิ่งพบนานๆ ไปก็ยิ่ง...รัก
..................................................
“ขอผมกอดคุณหน่อยได้ไหม”
“เอ่อ...” หญิงสาวทำท่าจะค้าน แต่ก็ไม่เคยทันเขาสักที
“กอดอย่างเดียว แค่กันไม่ให้คุณหนีผมไปเท่านั้น แล้วพรุ่งนี้เช้าเราจะดูพระอาทิตย์ขึ้นด้วยกัน”
“คุณไม่ได้เมาแน่นะคะ” หญิงสาวยังไม่ไว้ใจ
“ผมรับรู้ทุกอย่าง และรู้ด้วยว่าตัวคุณหอมและนุ่มแค่ไหน” เขาไม่ได้พูดเปล่าเมื่อซุกใบหน้าลงกับซอกคอของเธอ
ทานตะวันขนลุกเกรียวกราว ตั้งแต่เกิดจนโตเป็นสาวก็ไม่เคยใกล้ชิดกับผู้ชายในลักษณะนี้มาก่อน
“ไหนคุณบอกว่าจะกอดฉันเฉยๆ ไงคะ นี่!...คุณราม” หญิงสาวชักจะอ่อนใจเมื่อเขาเอาแต่หากำไรจากเธออย่างอ้อยอิ่ง
“ก็นี่แหละกอด มือผมยังกอดคุณอยู่นี่เห็นไหม” เขาพูดออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ที่สุด

ปล.ร้อนแรงไม่มาก แต่ละมุนละไมมากค่ะ