ปิ่นโตเถานี้มีรัก

‘ริจะผูกปิ่นอย่าคิดจริงจัง เพราะเด็กมันไม่เคยจริงใจ’ ใครจะเป็นคนว่าไว้ก็ช่าง แต่ธารามั่นใจว่าเธอมาด้วยความจริงใจเต็มร้อย ทว่าเมื่อเลือกที่จะเริ่มต้นผิดที่ผิดสถานะ ครบวาระก็ต้องจากไป...

และเมื่อเบื้องบนเห็นใจให้มีโอกาสได้พบเจอกันใหม่ คราวนี้เธอจะทำให้เขามองเห็นให้ได้ ว่าเธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่งที่มีอนาคต ไม่ใช่ดีแต่เกาะเขากินไปวันๆ

แต่ก็เหมือนคิดได้ในวันที่สาย
‘พี่ภูกำลังจะแต่งงานนะน้ำ แล้วจะมาใช้ชีวิตกับภรรยาที่นี่’
ดั่งสายฟ้าฟาดกลางใจ ยามได้ยินเพื่อนเอื้อนเอ่ย เขากำลังจะมีภรรยา และยังจะมาอยู่ด้วยกัน ‘ที่นี่’ บ้านหลังใหม่ของเขา ติดกับหลังบ้านของเธอ...
หากไกลตาคงพอทำใจ แต่นี่...ทั้งใกล้ตัวใกล้ใจ แต่กลับไม่มีสิทธิเอื้อมไปให้ถึง