ปฐพีรัก

“ขยันแบบนี้น่าจะมีคนรู้ใจได้แล้วนะ” น่านน้ำว่า
“กำลังรอพี่ดินอยู่ค่ะ”
“มัต” ปฐพีพูดเสียงดุแต่คนดุกับหน้าแดง
“ก็จริงๆนี่ค่ะ” มัตติกาว่า
“แม่ชอบหนูมัตนะตาดิน” คุณหญิงนฤมลว่า
“พวกเราก็ชอบ” สองหนุ่มน้อยบอก
“กินข้าวเลยเรา” ปฐพีบอกหลานๆ
“เย็นแล้วจะกลับยังไง ให้พี่ไปส่งไหม” น่านน้ำว่า
“มัตอยากให้พี่ดินไปส่ง ได้ไหมคะ” มัตติกหันไปถามยิ้มๆ พร้อมกับส่งยิ้มน่ารักๆให้อีกฝ่ายหัวใจกระตุกเล่น
“เอ่อ”
“ไม่ได้เหรอคะ งั้นมัตกลับเองก็ได้ค่ะ”
“พี่ไปส่งก็ได้” ทุกคนในห้องอาหารต่างอมยิ้มกับคู่นี้
“พี่ดินน่ารักที่สุดเลยค่ะ” มัตตติกาว่า
“มัตไม่ควรชมพี่แบบนี้”
“ทำไมค่ะ พี่ดินอายเหรอ” มัตติกาถามตรงๆ
“พี่ว่าพี่ดินคงอายจริงๆแหล่ะ” วาโยว่า
“พวกนายกินๆเข้าไปบ้างก็ได้นะ มัตทานข้าวได้แล้ว” ปฐพีบอก ทุกคนก็ก้มหน้าก้มตากินตามคำสั่งเพราะรู้ว่าอีกฝ่ายเขิน