ม่านเสน่หารักร้าย

“พูดสิ...”เขาย้ำอีกครั้งด้วยท่าทีไม่รู้สึกรู้สาถึงความอับอายของเธอ

“พูด..พูดอะไร..”สีหน้าอ้ำอึ้งของเธอช่างทำให้เขาปั่นป่วนหัวใจเหลือเกิน

“ห้ามทำแบบเมื่อกี้อีก ไม่รู้หรือไงว่ามันอันตรายมากแค่ไหน เธอบ้าหรือโง่กันแน่ ที่กล้าเข้าไปยืนขวางกำปั้นไอ้หมอนั่น”

เขาสั่นหน้าไปมา พลางถอนหายใจกับแววตาของคนโง่งมอย่างรสสุคนธ์ นี่เธอคงจะเสียสติไปแล้วจริงๆสินะ แววตาของคนโง่งม กำลังทำให้เขาหักห้ามใจแทบไม่อยู่..ให้ตายสิ..เขาสบถในใจอย่างอดทน นี่เธอจงใจยั่วยวนเขาแน่ใช่ไหม?..

“คุณก็เหมือนกัน ห้ามทำแบบเมื่อกี้อีก..”

เขาเลิกคิ้วให้กับคนหน้าแดงก่ำ เธอพยายามผุดลุกจากตักของเขาด้วยอาการเหมือนคนเมา ใช่..เมาจูบของเขานั่นเอง...ชายหนุ่มอดจะยิ้มไม่ได้ หัวใจเขาเหมือนถูกใครบางคนกระชากมันออกจากร่างเมื่อครู่นี้เอง ตอนนี้มันกลับมาสู่สภาวะปกติเสียที

“ห้ามจูบฉัน...ไม่งั้นฉันจะฟ้องคู่หมั้นของคุณ..”

เธอคิดว่าคำขู่นี้ได้ผลอย่างนั้นสินะ หึ..