ทรายเสน่หา

"จะยืนนิ่งอีกนานไหม มาทำหน้าที่ของเจ้าได้แล้ว"
ชีคฟาริสตบมือลงบนที่นอนข้างกาย สายตาสีสนิมเหล็กจับจ้องร่างบอบบางที่ยืนตัวลีบอยู่ชิดทางเข้ากระโจม
"ตะ...แต่ท่านบอกว่าฉันมีหน้าที่เลี้ยงอูฐ..."
พริมาค้านเสียงสั่น
"ไม่ผิด ข้าซื้อเจ้ามาเป็นคนเลี้ยงอูฐในตอนกลางวัน แต่หลังจากตะวันลับผืนทราย หน้าที่ของเจ้าอยู่บนเตียงของข้า"

////////////////////////////////////////////////////

ชีคฟาริส อัล ซาราฟ อัลฟาราน...
เขาคือบุรุษผู้เป็นส่วนผสมของความศิวิไลซ์และความดิบเถื่อน
...แข็งกร้าว ดุดัน และเด็ดขาด มากพอๆ กับหัวใจรักที่มั่นคง
ดวงใจภักดิ์มอบให้นางอันเป็นที่รัก แม้ว่าในสายตาของแม่สาวตัวน้อยผู้มีใบหน้างดงามและเรือนร่างเย้ายวนชวนฝัน เขาจะเป็นเพียง 'จอมโจร' ผู้โหดเหี้ยมและป่าเถื่อนก็ตาม
หากท่านชีคผู้เก่งกาจก็หมายมาดว่าจะต้องได้ครอบครองทั้งตัวและหัวใจของเธอให้ได้


พริมา...
ไม่คิดเลยว่าเธอจะต้องกลายเป็นสินค้าบนผืนแผ่นดินทรายในชั่วข้ามคืน
และยิ่งไม่คาดฝันว่า 'อัศวิน' ผู้มีใบหน้าหล่อเหลากับดวงตาคมกริบทรงเสน่ห์ จะกลายเป็น 'จอมโจร' ไปได้

แถมเขายังฉวยโอกาสและบีบบังคับให้เธอปรนเบรอบำเรอเขา กักขังมอมเมาเธอไว้ด้วยไฟสวาทเร่าร้อนจนยากจะถอนตัว
...และหัวใจดวงน้อยๆ ของเธอก็หวั่นไหวไปกับจอมโจรเจ้าเสน่ห์ทีละนิดๆ

////////////////////////////////////////////////////

“ถ้าเจ้ายังขืนดิ้นยุกยิกอีกละก็ ข้าจะกัดเจ้าอีก ตรงนี้!”
ฝ่ามือใหญ่ฟาดเพียะลงบนบั้นท้ายงามงอน จนเจ้าตัวร้องเสียงหลง
“โอ๊ย! ไอ้บ้า! ไอ้วิตถาร ฉันเจ็บเป็นนะ”
ด้วยความเจ็บจนลืมตัว พริมาจึงหันหน้าไปตวาดใส่เป็นภาษาบ้านเกิด ไม่ได้รู้เลยว่าคนฟังเข้าใจเป็นอย่างดี
“ว้าย!”
แล้วเสียงตวาดก็เปลี่ยนเป็นหวีดร้องดังตกใจก้องกระโจมหลังใหญ่ เมื่อคนถูกว่าก้มหน้าลงไปกัดบั้นท้ายของเธอเต็มแรง
“ฮือ ไอ้บ้า ลามก...”

อยากจะดิ้นสะบัดตัวหนี แต่ความเสียวแปลบที่แล่นพล่านจากจุดที่คมเขี้ยวเขากัดก็แผ่กระจายไปทั่วร่าง ก็ทำให้เธอตัวแข็งเกร็ง

ฟาริสใช้ฟันกัดย้ำอีกสองครั้ง แล้วปิดท้ายด้วยการเม้มริมฝีปากแรงๆ ก่อนจะดึงชุดออกจากศีรษะพริมาได้สำเร็จ

“ข้าจะกัดเจ้าอีก และจะกัดให้เจ็บกว่าเมื่อกี้ถ้าเจ้ายังขืนพยศอีก”
“อย่านะ! อย่าทำบ้าๆ แบบนั้นอีกนะ”
น้ำตาเม็ดโตร่วงเผาะ ด้วยทั้งอายทั้งเจ็บที่ถูกกัด
“ก็ไหนเมื่อวานท่านบอกว่าฉันไม่ได้ทำให้พอใจยังไงเล่า เมื่อคืนก็ด้วย แต่ตอนนี้ท่านกลับมา...มา...”
“ถ้าเจ้ากำลังคิดว่าข้าจะทำอะไรเจ้าละก็ สบายใจได้เลย ข้ายังไม่นึกอยากจะร่วมรักกับเจ้าตอนนี้หรอก”
เขาบอก จากนั้นก็เปิดกระปุกยา ลงมือแต้มยาไปตามจุดต่างๆ บนร่างบางที่ฟกช้ำ ใช้ปลายนิ้วนวดคลึงเบาๆ
“เนื้อตัวลายพร้อยไปหมดแบบนี้ ข้าเห็นแล้วหมดอารมณ์”
“มะ...หมายว่ายังไง”
ถามอย่างตื่นตระหนก เพราะคำพูดชวนให้เข้าใจว่าถ้าตัวเธอไร้รอยฟกช้ำ เขาอาจจะเกิดอารมณ์แล้วนึกอยากจะทำอะไรเธอขึ้นมาก็ได้!