ดอกไม้ในสายฝน

มุกดากลั้นก้อนสะอื้นที่แล่นขึ้นมาในอกโมกช่างคิดช่างเปรียบเทียบจริงๆแล้วมิใช่เธอเท่านั้นหรอกที่จะเป็นเหมือนดอกไม้มุกดากลับคิดว่าโมกก็เช่นกันเพราะเธอเคยได้ยินครูพูดว่าเด็กทุกคนงดงามเหมือนดอกไม้
โมกเป็นดอกไม้งดงามดอกหนึ่งเพียงแต่โมกอาจจะเป็นดอกไม้ที่อยู่ในสายฝนดอกโมกถูกฝนซัดซ้ำกระหน่ำหนักจนทานทนไม่ไหวต้องร่วงร้างลงดิน
‘โมก...’มุกดาเอ่ยกับน้องอยู่ในใจเอ่ยเหมือนให้สัญญา‘พี่มุกจะเป็นดอกไม้ที่สู้สายฝนทนต่อแสงแดดพี่จะไม่ยอมให้สิ่งใดๆซัดซ้ำจนร่วงร้างลงดินเหมือนดอกโมกดอกมุกดาดอกนี้จะบานงามให้ได้โมกคอยดูนะ’