คล้องใจภรรยา (ตอนพิเศษ)

เห็นหน้าเธอแบบนั้นผมก็อดหมั่นไส้ไม่ได้ “ยังไม่เข้าใจอีก วันนั้นที่สระน้ำของมหา’ลัย ผมเป็นคนลากคุณขึ้นจากน้ำ” ผมบอกแล้วมองหน้าเธอตาไม่กระพริบ “แล้วก็เป็นสามีคุณคนนี้แหละที่ก้มลงเป่าปากคุณครั้งแล้วครั้งเล่า นวดหัวใจให้สลับกันจนคุณสำลักน้ำออกมา สรุปแล้ว...ผมเป็นคนช่วยชีวิตคุณไว้นะที่รัก ดังนั้นต่อไปอย่าได้บังอาจมาชมมันต่อหน้าผมอีกเด็ดขาด” ผมมองหน้าเธอด้วยสายตาท้าทาย แต่ดูเหมือนตอนนี้เธอจะไม่ค่อยมีสติสตังสักเท่าไหร่ ผมลองขยับไปใกล้สะกิดไหล่เธอที่นั่งเหม่อเหมือนวิญญาณออกจากร่างไปแล้วเบา ๆ
“ที่รัก การเสียหน้าไม่ใช่ปัญหาใหญ่โตอะไรสักหน่อย”
และการพูดแบบนั้นพร้อมรอยยิ้มร้าย ๆ ของผมก็ทำให้เธอได้สติอย่างรวดเร็ว
“คุณ...คุณร้ายกาจที่สุดเลย!”

ขอให้นักอ่านที่รักมีความสุขกับตอนพิเศษของพี่หมอช้างและหนูน้ำนะคะ