ไปให้สุดแล้วหยุดที่เธอ

เค้าว่ากันว่าถ้าผู้หญิงคนไหนได้แฟนดีหรือมีสามีที่ประเสริฐก็เหมือนถูกลอตเตอรี่รางวัลที่1 แต่สำหรับฉันแล้วเหมือนถูกหวยกินเรียบตั้งแต่รู้ตัวว่าแอบมีใจให้กับธาวิน ผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเจ้าชู้ กะล่อน ตอแหลหาตัวจับยากคนหนึ่ง ครั้นคิดจะถอนตัวถอนใจก็เห็นว่าสายไปเสียแล้ว เมื่อเขาเปิดปากสารภาพรักและยืนยันว่าฉันคือรักแท้ของเขา
“เอาจริงๆ ไม่เห็นต้องทำตัวแบดบอยแบบนั้นเลยนี่น่า แก้ตัวมากกว่า ยอมรับมาเถอะว่าตัวเองบ้ากาม”
“ไม่ได้บ้ากามซะหน่อย แค่มีความต้องการสูง”
“คนบ้า! ความหมายเดียวกันนั่นแหละ ยังจะตอ... อื้อออ”

มินตราผู้หญิงหยิ่งยโส ดุยิ่งกว่าแม่หมาลูกอ่อน ถูกผมเอาปูนแดงหมายหัวตั้งแต่เป็นเด็กหญิงวัยใส ว่าเจ้าหล่อนนี่แหละคือเนื้อคู่ของผม แต่ด้วยช่วงวัยที่ห่างกันพอสมควรผมจึงปล่อยให้เธอได้ใช้ชีวิตอย่างปกติเหมือนกับเด็กสาวคนอื่นๆ ในขณะที่ผมก็ใช้ชีวิตของผมไป(เรื่อย) รอจนกว่ามินตราจะโตเป็นสาวสะพรั่ง วันนั้นแหละ... ผมจะหยุดที่เธอ
“พูดแบบนี้ แต่งงานกันเลยดีไหม หืม”
“ไม่เอา มิ้นยังเด็ก อายุแค่ยี่สิบสาม แถมเพิ่งตอบตกลงเป็นแฟนกับพี่วินวันนี้ นี่มาขอแต่งงานซะแล้ว เร็วไปค่ะ”
“สำหรับน้องมิ้นอาจจะดูเร็วไป แต่รู้อะไรไหม พี่พร้อมตั้งแต่น้องมิ้นสิบสามแล้วนะครับ”
“ตอนนั้นพี่วินเพิ่งสิบแปดเองนะคะ”
“สิบแปดแล้วไง ใช้งานเป็นตั้งแต่สิบสี่นู้น”