บอสหล่อร้อนสอนบทรัก

** เคยตีพิมพ์ในรูปเล่มแล้วนะคะ มีแล้วไม่ต้องซื้อซ้ำนะคะ**

เมื่อ ‘ญารินดา’ หญิงสาวผู้สงบเสงี่ยมและวางตัวได้อย่างเหมาะสมในทุกสถานการณ์ยกเว้นเรื่องผู้ชายถูกเพื่อนผู้หวังดีท้าทายให้ทำภารกิจสุดสยิวอย่างใดอย่างหนึ่งระหว่างมี ‘Blind Date’ กับคนแปลกหน้าหรือเดินเข้าไปซื้อสินค้าในร้าน ‘Sex Shop’ แน่นอนว่าหญิงสาวยอมอับอายทำภารกิจอย่างหลังเสียยังดีกว่าการต้องทนใช้เวลาเป็นชั่วโมงๆ นัดบอดกับพวกผู้ชายนิสัยห่วยๆ ที่มีดีเพียงหน้าตาและหวังแค่จะพาผู้หญิงขึ้นเตียงแต่ใครจะรู้ว่าการตัดสินใจเลือกครั้งนั้นเพียงครั้งเดียวกลับทำให้เธอต้องเผชิญ ‘ครบทุกอย่าง’ กับสิ่งที่พยายามหลีกเลี่ยง



‘วิลเลียม สตีเว่น เวนท์เวิร์ธ’ คือแบดบอยตัวร้าย เป็นเครื่องจักรสังหารที่โลกสร้างมาเพื่อพร่าผลาญพรหมจรรย์ของผู้หญิงโดยเฉพาะ เขาหล่อเกินไป ร่ำรวยเกินไป ทั้งหยิ่งยโส อวดดี เป็นจอมบงการตัวร้าย และเป็นผู้ชายประเภทที่ญารินดาตั้งใจเอาไว้ว่าจะไม่ขอข้องเกี่ยวโดยเด็ดขาด แต่ทุกอย่างจะจบลงอย่างไร เมื่อท้ายที่สุดตัวเธอเองกลับเป็นฝ่ายที่หลวมตัวเดินเข้าไปในเงื้อมมือของเขา...แบดบอยที่เชี่ยวชาญที่สุดในการล่อลวงและมอบความหฤหรรษ์ที่เร่าร้อนดังไฟให้กับผู้หญิง มิหนำซ้ำตอนนี้เธออาจจะกำลังตั้งครรภ์ทายาทของเขาด้วย!



“ผมชอบตอนที่คุณสวมเสื้อเชิ้ตของผมโดยไม่สวมชุดชั้นใน แต่ที่ชอบมากกว่าคือตอนที่คุณไม่สวมอะไรเลย”
“ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นค่ะ ท่านประธาน ถ้าจะให้ดีกรุณาอย่ากินยาปลุกเซ็กซ์ขนานใดๆ อีกโดยไม่ปรึกษาดิฉันก่อนนะเจ้าคะ”
“ถึงไม่กิน ผมก็คึกอยู่แล้ว” เขายักไหล่ ก่อนจะขยับลุกขึ้นนั่งบนเตียงกว้าง ริมฝีปากหยักลึกมีเสน่ห์ก็ขยับยิ้มร้ายกาจ เมื่อพูดว่า “คุณน่ะคือยาปลุกเซ็กซ์ของผม”
++++++
“รู้ไหม ผมชอบผู้หญิงปากจัด”
“โรคจิต”
“งั้นเราสองคนก็คงเหมาะสมกันราวกับกิ่งทองใบหยก ผู้ชายโรคจิต ผู้หญิงซาดิสม์” ญารินดาอยากจะตะโกนแย้งออกไปว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงซาดิสม์ แต่ก็ได้แต่เม้มริมฝีปากไว้แน่น จะคิดยังไงมันก็เรื่องของเขา เธอไม่แคร์ “คุณได้ทดลองใช้เครื่องพันธนาการหรือไวเบรเตอร์ไซส์ยักษ์นั้นหรือยัง?” กระซิบถามแนบใบหูเล็กน่ารัก นั่นทำให้หัวใจของเธอเต้นผิดจังหวะไปวูบหนึ่ง
“ฉันว่าจะใช้มันคืนนี้แหละ” คำพูดของเธอ ทำให้เขาตื่นจากภวังค์ความคิด
บ้าเอ้ย! กำจัดไอ้งั่งสองคนนั่นไปได้ แต่ไม่อาจจะทำอะไรได้กับไอ้ไวเบรเตอร์สีแดงใหญ่ยักษ์นั่น แต่ยังไงเขาก็ไม่มีทางยอมแพ้เด็ดขาด
คิ้วเข้มข้างหนึ่งเลิกขึ้นแบบกวนๆ “ใช้ของเล่น มันจะสู้ของจริงได้เหรอครับ”