เดิมพันหัวใจ

มือข้างเดียวต้องใช้ส้อมม้วนเส้นใส่ปากค่อนข้างทุลุกทุเล ชณะอีกฝ่ายจำกัดสายตาไว้แค่จานบะหมี่ เพราะรู้ดีว่า นัยน์ตาสีฟ้า มองหน้าเธอนิ่งผิดปกติ เขาเคี้ยวช้าๆ มองมาราวกำลังชั่งใจอะไรสักอย่าง พอกลืนแล้ว ก็ถามเหมือนชวนคุย
“เรื่องที่เพื่อนคุณบอกว่า คุณแพ้พนันเขา มันคืออะไร ผมไม่อยากจะเชื่อว่า คุณเป็นนักพนันเลยนะ”
“อ๋อ ฉันกับเพื่อนคนนี้ สนิทกันตั้งแต่ไปเรียนหนังสือด้วยกัน เขามีนิสัยพูดอะไร เป็นต้องพนันเอาชนะประจำ”
“พนันอะไรไว้ละครับ เห็นเขาว่า พนันเอาคอนโดฯ คอนโดฯเป็นล้าน คุณกล้าพนันกับเขาหรือ?”
หญิงสาวกลืนบะหมี่ลงคอ นิ่งคิดนิดหนึ่ง ค่อยยอมเล่าให้เป็นเรื่องขำขันเสีย “เขาพนันว่า เอ้อ ฉันเคยบอกเขาว่า ฉัน. ไม่.ชอบ คุณ เขาเคยมาที่อู่ พาพี่เขยเขามาไง พอเห็นคุณ เขาก็หาว่า สักวันฉันจะต้อง..แพ้ใจตัวเอง .ไป เอ้อ .ชอบคุณ ฉันบอกไม่มีวัน เขาเลยท้าพนัน เพราะ ถ้าฉันเกิด. หายไม่ชอบคุณเมื่อไหร่ ฉันจะต้องแพ้เขา”
ตาสีฟ้าจุดประกายพราวหัวเราะทันที “แสดงว่า คุณชอบผมแล้วละสิ เขาถึงบอกผมว่า คุณแพ้พนัน ต้องจ่ายเงินซื้อคอนโดฯร่วมกับเขาแล้ว คุณจิ จริงไหม ว่า คุณหายไม่ชอบผมแล้ว?”
เขาเลื่อนจานบะหมี่ ที่ยังเหลือค่อนจาน ออกห่าง ก่อนลุก เดินกระเผลกมาทางเธอ จิดาภาเบี่ยงตัวนิดๆ เมื่อเขามาหยุดตรงหน้า ก่อนยื่นมือมาเกาะขอบโต๊ะ ค่อยๆ ทรุดตัวลงในท่าทุกเข่าตรงหน้าเธอ จิดาภาทำท่าจะลุกหนี หากมือข้างไม่เจ็บ ยื่นมากดตักเธอให้นิ่งในท่าเดิม
“ที่ผมมาวันนี้ ผมตั้งใจมา.บอกอะไรคุณสักอย่าง แต่ ผม.บอกตรงๆ ว่า ผมยังไม่กล้า ขอบคุณ คุณเม้ง ที่เขาทำให้ผมกล้าบอกคุณเดี๋ยวนี้ว่า เรื่องแพ้พนัน ผมจะจ่ายเงินให้คุณไปซื้อคอนโดฯนั่นเอง ห้าแสนใช่ไหม ผมยินดีเป็นคนจ่าย”
“เพื่ออะไร?” เสียงถามติดจะสั่นนิดๆ อย่างเริ่มรู้ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น เขาพยักหน้านิดๆ “เพื่อ.ผม จะได้ขอคุณแต่งงาน จิดาภา ไอ เลิฟ ยู โซ มัซ.. ผมพูดจริงๆ ผมแอบรักคุณตลอดมา ตั้งแต่เห็นหน้าเลย”
“อย่ามาทำตลกกับฉันนะ ไมค์”
“โน ผมเอาจริง ผมกำลังขอคุณแต่งงาน คุณไม่มีผู้ใหญ่ให้ผมไปขอแล้ว ผมก็จะขอคุณเองนี่แหละ จิดาภา ผมตั้งใจว่าผมจะอยู่เมืองไทยตลอดไปนะ แต่ก็จะกลับไปหาแม่ผมบ้าง ผมเริ่มอยากซื้อคอนโดฯตั้งแต่มีความคิดว่า ผมจะแต่งงานกับคุณ พอดี คุณเม้งมาทำให้ผมรู้ว่า ผมควรไปซื้อคอนโดฯที่ไหน คุณช่วยโทร.นัดเขา ไปดูคอนโดฯด้วยกัน ผมจะซื้อหนึ่งห้อง เพื่อเป็นเรือนหอ คุณไม่ต้องไปซื้อกับเขาหรอก เพราะผมจะซื้อห้องติดกับเขา คุณกับเขาจะอยู่ใกล้กัน ไม่จำเป็นต้องไปนอนด้วยกัน ไม่ใช่หรือ?”
“แต่ ถ้าฉันจะไปนอนคุยกับเขาบ้างล่ะ?”
“เฮ้ อย่าบอกว่า คุณกับเขา เป็นเลสเบี้ยนนะ ผมไม่ยอมหรอก”
“จะบ้า ฉันไม่บ้ามีแฟนเป็นผู้หญิงหรอก”
“ใช่ เพราะคุณมีแฟนเป็นผู้ชายแสนหล่อแล้ว จริงมั้ย?”